Nazým bir vatan þairiydi. Piraye ve Vera vatanýn iki ucu. Ben de bir vatan þairiyim; "Vataným Sensin" yaban gülüm.

"Sarý gelin..." bir aþkýn türküsüydü, hâlâ öyle... Dünya durmasaydý, akýllar dursaydý ve bu aþk bir masal gibi anlatýlsaydý her gece, büyümekte olan çocuklara. Ýçimdeki volkan lav püskürtmeye devam ederdi vazgeçilmez acýlarý tanýtmak için büyümekte olan çocuklara.

Sen, anlamaya ve anlatmaya çalýþýr mýydýn sývalarý dökük duvardan farksýz birini çevrene; bir kahve fincanýnda gayr-i resmi fal bakarak.

Biliyor musun Küçük Ýskender benzer bir durum için "Bir martýyý aðlattýn iþte / Bir çocuk garanti intihar eder artýk" dizlerini kullanýyor. Ýçimdeki çocuðun intihar öncesi kýldýðý iki rekât namazý görmüþçesine...

Ben nardan bir adam, nurdan bir kadýna adadým varlýðýmý. Varlýðým da, yokluðumda armaðan olsun onun varlýðýna.

Biliyorum, söylediklerim cýlký çýkmýþ yumurtadan farksýz. Ha bugün atýldý, ha yarýn. Yarýn kollarýnda ölemedikten sonra, nasýl yaþandýðýnýn ve nasýl ölündüðünün bir önemi yok. Nasýl olsa cennetsiz bir dünyada ölüp, cennetsiz bir dünyada dirilmiþ olacaðým. Hani Cemal Safi diyor ya "Seninle Cehennem ödüldür bana / Sensiz cennet bile sürgün sayýlýr". Bu senin duygusuzluðun deðil sevdiðim, benim nasipsizliðim...

Fýrýldak bir geceyi sabahlýyoruz iþte, birimiz düþte, diðerimizin kulaðý kiriþte son kanlý melodiyi duymaya þartlanmýþ olarak istem dýþý odaklanýyoruz.

15 Kasým 19
Gölcük