Çok farklý etnik kimliklerin, inançlarýn, kültürel farklýlýklarýn olduðu bir ülkede yaþýyoruz.Bu güzel deðerlendirilirse bizi ileriye, deðerlendirilemezse sürekli birbirimizi yediðimiz bir çatýþmaya döner.Türkiye’nin siyasi tarihi o kadar çetrefilli, o kadar karanlýk dosyalarla dolu ki,teori üstüne teori üretekerek birþeyleri irdelemeye çalýþýyoruz.Bu da bizi bir noktada “hikayeci" konumuna düþürüyor.Bu karanlýk yapýlarýn altýnda, aramýzdaki farklýlýklar sadece “farklýyýz" olarak kalmýyor, birbirine zýt hale gelmeye baþlýyor.Yani “A" ile “B" birbirinden farklýdýr lakin birbirinin zýttý deðildir.Sürekli Türk’ün karýþýtý Kürt,Sunni’nin karþýtý Þia-Alevi gibi bir anlayýþ var.Bu zýtlýklarýn oluþmasýnda temel neden, demokrasi anlayýþýnýn bu ülkeye tam anlamýyla oturmamýþ olmasýndandýr.Ülke yönetiminin kýsa süreli koalisyonlar dýþýnda hep tekelci olmasý ve yönetim anlayýþýnýn tamamen kendi tabanýna hitap etmesinden kaynaklanýyor bu problemler.Bu tekelci yönetim anlayýþý ister istemez, kendi tabanýnýn özellikleri dýþýndakileri ister istemez "öteki" konumuna düþürüyor.Þuanki yönetimden gidecek olursak eðer, her ne kadar siyasi geçmiþeri faþizanca bir anlayýþ olsada “mevcudiyetleri" yüzünden belirli sýkýntýlar çekmiþlerdir.Bu mazlumiyet, siyasi anlamda her ne kadar onlarý belirli bir noktaya kadar getirse de, sýkýntýlarý çözmek yerine bunlarý adeta ceplerine koyup olasý bir düþüþte, piyasaya sürüp tekrar kendi varlýklarýný canlandýrma hevesindedirler.Buna en temel örnek baþörtüsü sorunu olabilir bence.Yýllarca bunu aðýzlarýna sakýz edip, çözüm adýna sadece meydanlarda çýðýrtkanlýk yapmaktan öteye gitmeyen bir irade söz konusu.Bu konu o kadar “siyasi rant" mevzu olmuþtur ki, bundan sýkýlan bazý siyasi gruplar bu sýkýntýn çözümü adýna adým atmasýna raðmen, mevcut yönetim adeta bu mevzu cebimde dursun diyerek yüz çevirmiþtir.Bugünler de çoðu akademsiyen-yazar olan bir grup, her ne kadar kullanmasýný sevmesem de baþörtüsüz kadýnlar, baþörtüsü sorununu çözmek adýna imza kampanyasý baþlatmýþtýr.Bu “herkesin özgürleþmesi" anlamýnda güzel bir adýmdýr…Ülkenin son haline bakacak olursak eðer, giderek islami temellere dayanan, aslýnda bunu bile bereceremeyen bir iktidar söz konusu.Çünkü islamý analamadan, islami deðerlerle yönetim diye bir þey olamaz.Kaldý ki , bu ülke her ne kadar çoðunluðu müslüman olsa da farklý dini inanýþlara sahip insanlarý da var.Bu bir kiþi dahi olsa önemli bir ayrýntýdýr.Gelelim, sürekli bahsettileri, Melih Gökçek’in “iman ediyoruz biz" dediði dinde yönetim anlayýþý nasýl.film izle
hd film izle
türkçe dublaj film izle
720p film izle
tek parça film izle

Kuran’da yöneticilerin kaba saba biri olmamasý gerektiði, iþ ve yönetim konusunda halkla "þura"ya gidilmesi gerektiði üzerine ayetler vardýr.Þura yani adalet en temel konulardan biridir yönetim konusunda.Yani kimse keyfince “ben dedim olacak " gibi bir anlayýþa sahip olamaz diyor islamiyet.Bakara suresinin 256. ayetinde açýkça dinde zorlamanýn olmayacaðý açýkken, bugün sanki Kuran’da bu ayet yokmuþcasýna, farklý inanç gruplarýna ve inanmayanlara adeta bir dayatma yapýlmaktadýr.Ayrýca bugunki yönetim anlayýþý krallýktan, padiþahlýktan farký yoktur. Eðer dedikleri gibi islamý esas olarak almýþ olsalardý, yönetim kadrolarýna kendine yakýn isimleri deðil “iþin ehli" olanlarý getirmeleri gerekirdi.Bu ülke Ýdris Naim Þahin gibi bir Ýçiþleri Bakanýný görmesi bunun en temel kanýtýdýr! Yönetimde sürekli belirli meshepten, cinsiyetten insanlarýn olmasý da yönetimin ne kadar yanlýþ olduðunun bir göstergesidir…