Gazimaðusa, bir kale içi þehri. Etrafý hendekle çevrili. Adeta kendini korumaya almýþ bir þehir. Yüzyýllardýr ayakta kalmýþ, adeta asýrlara meydan okumuþ, tarihi bir þehir...
     Ortaokul ve lise yýllarýmda her okul çýkýþý mutlaka kale içine gider tur atardým.. Bazen arkadaþlarla, bazen de yalnýz. Bu, benim için vazgeçilmez bir tutkuydu.
     O yýllar, burasý çok canlý, çok kalabalýk ve yaþayan bir þehirdi. Araçlar, kale kapýsýndan içeri girer, yol boyunca ilerler, meydandan geçerek liman yolundan çýkardý. Alýþ veriþ yapmak isteyenler, bir kenara durur, istediði þeyleri alýr ve evine giderdi.
     Turistler, hep bu yolu tercih ederdi. Cafeler, restaurantlar dolup taþardý. Canlý, capcanlý bir þehirdi Maðusa...
     O yýllar, müthiþ bir bavul turizmi de vardý Maðusa’da. Sokaklar, ticarethaneler hep insan kaynýyordu. Ellerinde bavullarla gezenler, köþebaþlarýný mesken tutmuþ bavul dizenlerle doluydu. Görüntü olarak belki hoþ olmasa da en azýndan insan kaynýyordu. Canlýlýk vardý. Maðusa’nýn bu günkü hali, doðrusu o günleri bile aratýyor...
Bunun dýþýnda da ekonomiye can geliyordu. Esnafýn yüzü gülüyor, cebi para görüyordu. Vatandaþ evine ekmek götürebiliyordu.
     Ve yýllar sonra o canlýlýk kayboldu. Yerini sessizlik, kimsesizlik aldý. Yollar adeta boþaldý. Araçlar hiç geçmez oldu. Yaz sýcaklarýnda da hiç kimse buralarda yürümez oldu. Bavul ticareti de bitti. Sokaklar bomboþ kaldý. Adeta in cin top oynamaya baþladý.
     Belediye ani bir kararla Maðusa Kale içini yayalaþtýrdý. Araçlar giremez oldu. Hal böyle olunca da o kalabalýk yok oldu. O canlýlýk öldü. Esnaf, siftah dahi yapamaz oldu neredeyse.
     Yýllar oldu hala o canlýlýk bir daha yakalanamadý, geri gelmedi. Bunu telafi için çeþitli etkinlikler, çeþitli düzenlemeler yapýldý. Ama nafile... Sokaklar hala boþ... Sokaklar hala kimsesiz... Sokaklar hala sessiz...
     Geçen Lefkoþa sokaklarýnda gezmek istedim. Ayný sessizlik, ayný cansýzlýk, ayný kimsesizlik...
     Belediye almýþ olduðu bir kararla burayý da yayalþatýrma düþüncesine girmiþ... Keþke girmeseydi. Keþke böyle bir karar almasaydý... Ýlk etapta hoþ bir düþünce gibi geliyor... Ama yýllar sonra bunun acýsý ortaya çýkýyor. Çünkü çarþý, eskisi kadar canlý olmuyor. O cazip halini kaybediyor. Olan da esnafa oluyor.
     Umarým Lefkoþa’nýn kaderi de Maðusa gibi olmaz.
     Lefkoþa Surlar içi de yýllar sonra Maðusa Surlariçi gibi hayalet bir þehir haline gelmez...
     Þimdiden tedbir alýnmasý lazým. Vatandaþýn yolu kesilirse ve vatandaþ çarþýya küstürülürse bu hiç iyi olmaz...
     Bu hassas konuyu ince eleyip sýk dokumalý ve en doðru, en güzel, en saðlýklý kararý vermeli. Söz konusu olan orada bulunan esnafýmýzýn geleceði ve Güzel Lefkoþa’mýzýn içinde bulunacaðý durum.
     Þehri bir bunalýma sokma gereði var mýydý?...