Bu gece her þeyi yakabilir
Her þeyi yeniden onarabilirim…

Kendimi sevmenin coþkunluðunda
Ýnandýðým her þey için
Ölebilme cesaretindeyim!

En güzel þiirleri yazabilir,
En sýcak duygularýmý deþebilirim
Ve en kaypak iklimlerin
En müdavimi olabilirim!

Kaçabilirim bir tavernadan
-Hiç olmadýðýnca-
Þarabý döküp yerlere
Ayakkabýlarýmý yýkarým
Hiç olmadýðýnca ayýk gezebilirim!

Gül getiren kadýna kýzabilirim, mesela, masama,
Hiç olmadýðýnca tersleyebilirim
Ve yýldýzlarý çalmaya kalkýþabilirim
Ceplerimde þakýmayacaklarýný göz ardý ederek
Ve bir küçük gelinin bekaret kanýný bile görmeye cesaret edebilirim
Öyle çirkefçesine…

Dibeklerde renkli ve hatta iðne oyalý yemenileri
Öðütesim geldi
Hangi akla hizmetse?

Hiç saç çekmedim,
Çekesim geldi!

Aþktan kaçasým,
Seviþmeye karþý çýkasým, hattý zatýnda,
Çýyanlarla arkadaþlýk edesim tuttu!

Doðru bildiklerim karþý sularda mahpus
Ve edebimle, naçizane,
Ýsyan edesim tuttu!

Çirkeflikleri ancak sular durular
Böceklerde ölür ve dahi örümcekler
Ve kýyamazken karafatmayý atmaya
Böcek gözlüler – devir daim yasasýdýr, beyinlere de ulaþýr ve yüreðe döner
Velhasýl
Tekrar pompalanýr, ki derdim,
Esaret yüzündendir;
Bu nedenledir ki onmaz isyaným!


Gülgün Karaoðlu
Ekim,21/08