Yüreði avuçlarýndaydý Adam’ýn,
Dudaklarýndaydý,beyniyle beraber.
Ve,en çok da gözlerindeydi sanki.
Öyle apansýz,öyle pat diye,
Hiç geliyorum,gelebilirim demeden,
Aniden çýkageldi.

Fýrtýnalar getirmiþti yanýnda,
Kolunun altýnda büyükçe bir güven.
Ceplerinden çýkardý sonra dostluðu,
Bir parça hüznü,bir çok mutluluðu,
Az biraz umarsýzlýðý,çokça özlemi.

Ben,
Çocukluðumun büyük kanepesinde kývrýlmýþ,
Kulaðýmda tanýdýk,güvendik seslerin sohbeti...
Uyumakta olduðumun ayýrdýnda,
O hoþ mahmurlukta.
Hoþ geldin Adam!





Gülgün Karaoðlu
Mayýs,24/02