Dostlarla uzun zamandýr þöyle hep birlikte toplaþýp meþk eylememiþtik, ne zamandýr elime almadým eflatun cep telefonumu mikrofon niyetine, evi de çevirmedik müzikhole…

Bizim evde bu iþler öyle planlý olmaz, planlý eðlenceler bana uymaz, öyle kendiliðinden geliþmesi gerekmektedir ki keyfi tam tadýnda olsun!

Gelen giden de azaldý bu aralarda, yoklamalarda görüyorum ki son zamanlarýn en devamlý dostu fotocu akan, öslem ikinciliði almýþ durumda.

Öslem tatile girdi gireli eþzamanlý olarak depresyona da girdi, her zamanki gibi sektirmeden.

Depresyona girdiðimde özellikle severim kendisiyle bir arada olmayý, fakültede de öyleydi, hiç konuþmadan saatlerce bir arada oturabiliriz, ne garipliktir ki ikimiz de o arada bu ikili suskunluktan keyif alýr, az biraz ayakucumuzu çýkarýveririz yaþama doðru…

Geçen gece de yaptýk öyle bir terapi, yatýya geldi aniden, depresyondayým ama yine dedi, oh ne güzel þekerim, gel, ben de aynen öyle…

Bira bile içmedik, soda içip, kiraz yiyerek bir magazin programý izledik! Vallaha!

On yýl mý olmuþ böyle bir programý izlemeyeli, eskiden daha mý çabuk verirlerdi manþetleri bilemedim, bizi çok güldürdü eksik olmasýn kanal, aralýksýz flaþ flaþ flaþ diyor, konu baþlýðýný veriyor, biliyorum eski deneyimlerimden, konuya girse de pek bir þey yoktur içinde ama inat bu ya, iki saat boyunca ilk dakikadan verdiði manþetin haberini bekledik!

Selülitlerini gördük bazý hanýmlarýn, kimin kiminle aþk yaþadýðýný öðrendik…

Ahtým olsun o paparazzilerin evlerine gidip onlarýn eþlerinin de resimlerini ben çekip kanallara satmazsam ne olayým!

Ya da onlar da ekmek parasý peþinde, ondandýr bu yaptýklarý gözüyle bakýp, onlarý affedeyim de, kanal sahiplerinin evlerine dalayým… Eee, o zaman da kim yayýnlayacak ki bu resimleri ders olsun diye kendilerine?

Taykun pek yok ortalarda, eski eþle yeni aþk peþinde sanýrsam… Kavga ettiklerinde düþer yine, nazar deðmesin, son zamanlarda iyi demek ki aralarý…

Münoþ da Maia yüzünden pek uðramýyor, Maia Münoþ’u pek seviyor ancak az biraz karþýlýksýz kalýyor.

Kýskanýyor o zaman, bizi de konuþturmuyor rahat rahat, hav da hav…

Gülliþin zaten Çeþme’de…

Neyse, bir denk gelip de, þöyle hep birlikte toplansak da, assolist olarak salonda yerimi alsam, bir de raký açtýk mý yanýna…

Acayip bir sürprizim var onlara, “gaybana geceler” i çalýþýyorum, inim inim inleteceðim ortalýðý, yoksa haberini aldýlar da ondan mý yoklar?

Bir davudi ses bendeki, konuþurken ses desibeli fazla olsa da renginden kurtarýyoruz da, þarký söyler, türkü çýðýrýrken ben sanýyorum çaðlýyorum, onlar sanýyor böðürerek aðlýyorum!...

Yok þekerim, Allah her þeyi bir insana vermiyormuþ, görüntüde kulaðým var ancak ayar düðmesi mi yok, kanalý mý iyi ayarlanamadý, anlayamýyorum.

Fýsýltýlý konuþmam gerektiðinde aðlamaklý oluyorum, ciddi söylüyorum, beceremiyorum ki kýsayým, kýsayým diye uðraþýrken çýkmýyor sesim, hani aðlamaya hazýrlanýrken olur ya insanda, aynen o duygu, beynim de sanýyor ki aðlamaklý bir durum var ortada…

Neyse, ben çalýþmama devam edeyim: Oyyyyyyyy sevdasýna kurban olduðummmmm….

Maia, dur kýzým üçüncü kattan atlanmaz sokaða… Aaaa, intihar giriþiminde mi bulunuyor nedir, türkü acýklý geldi zahar, tamam kýzým gel, etme eyleme, ben sana “Huysuz ve tatlý kadýn” ý okuyayým bak bir de!...



Gülgün Karaoðlu
Temmuz,12/08