• ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm |
81
|
|
|
|
|
Güz gülleri adlı şarkıyı Muazzez Ersoy’un nefis sesinden dinlerken, gönlüm geçmişimin derinlerine doğru daldı gitti. Ben de güz gülleri gibi belki de baharı hiç görmemiştim. |
|
82
|
|
|
|
|
Fatma öðretmen tekrar köye dönmedi, Rüstem askerlik görevini yaptý, yüreðine sakladýðý sevgisini hiç kimseye söylemeden yaþamýna kaldýðý yerden devam etti. |
|
83
|
|
|
|
|
Aþkýmýza tanýklýk eden ve dokunan yerlerde anýlarý tekrar canlandýrmak yaþamaksa da, son perdesinde o sahnenin hançerlenmek; bu da ölüm demekti iþte. Sahnenin son perdesi de, acýlar içindeyken ben, öylece üzerime düþüyordu ve karanlýkla kaplanýyordu yeryüzü her defasýnda. Sen ise þikâyet ediyordun;
“Doðum günümü bile kutlamadýn!”
|
|
84
|
|
|
|
|
Onunla yine buluşacaktık. Sımsıcak ellerini avuçlarımın arasına alıp onu ne kadar sevdiğimi, onunla bir yuva kurmak için nasıl sabırsızlandığımı anlatacaktım. Biliyorum o |
|
85
|
|
|
|
|
Seninle her gün gelirdik, bu sahile.
Çamlarýn altýnda oturur, kýyýyý okþayan dalgalarýn ritmik türkülerini dinlerdik.......... |
|
86
|
|
|
|
|
Adý konmamýþ sevginin en sakin halini yaþayandýk biz |
|
87
|
|
|
|
|
Sýra dýþý yaþanan duygular, sýradan insanlar için bir þey ifade etmiyor.
Ne beklediðiniz yardýmý görebiliyorsunuz ne sizi anlamalarýný ne de dinlemelerini.
Anlatamýyorsunuz, aþk baþlý baþýna çaresizlik ben de çaresizim görmüyor musunuz diyemiyorsunuz.
Sadece susuyorsunuz... |
|
88
|
|
|
|
|
Bir akþam üstü hikayesi... |
|
89
|
|
|
|
|
Her ýrmak denizden doðar ve sonunda mutlaka denize kavuþur. Doðum ve ölüm ayný yerdedir. Deniz suyu buharlaþýr bulut olur; bulut yaðmur olarak yaðar; yaðmur sularý ýrmaða dönüþür ve ýrmak da denize kavuþur, orada kaybolur gider. Kaybolur gider diyorum, ancak bu kaybolma gerçek kaybolma deðildir. Çünkü döngü devam edecek ve deniz, yeniden ýrmaklar yaratacaktýr. |
|
90
|
|
|
|
|
Bir yürekti açtýðým; kaçmadým da hançerinden sevgili. Vur þimdi gecelerde sefil ihtiraslarla dolu kadehlere sen. Benimse içtiðim yokluðundur; dün de , ondan önce de…
"Zamana yenilmeyelim ne olur!"
Yenildik, bitti. Iþýklar söndü, kapandý kapýlar ve duruldu sular...
|
|
91
|
|
|
|
|
hayat mý güçlü aþk mý? juliet' in ölmediðini varsayarak hikaye ye kaldýðý yerden devam ediyorum... |
|
92
|
|
|
|
|
Ben ölürken, yataðýmda olmalýyým. Kendi diktiðim, toz mavisi çarþafýmýn ve yastýklarýmýn üstünde… Mavi pikemi örtsünler üzerime. Mavi bir gecelik giymeliyim maviliðe mavi mavi akarken.
Ben ölürken, yataðýmýn yanýnda bir koltuk olmalý. Bir el tutmalý yavaþ yavaþ soðuyan sað elimi. Sol elimi, o elin üstüne koymalýyým, sýcak su akýntýlarýyla yunup yýkanmalýyým. Ýlk kez ýsýnmalýyým, öyle sýcak, öyle sýcak, öylesine sýcacýk…
|
|
93
|
|
|
|
|
Göz meftun tutkundur dil.
Yâr dudaðý karanfil.
Bir renk ki efil efil.
Yürek ona sel sebil. |
|
94
|
|
|
|
|
Benim anlatacak tek bir hikayem vardý. O da tam karþýmdaydý... Ona onu anlatabilirdim bir tek. Bazý yýllar yine buraya gelip, onu unutmamak için verdiðim çabalarý, mutlu olmasý için dua ettiðim geceleri belki yapabilirim diye baþladýðým ama ikinci görüþmede býrakýp gittiðim adamlarý... |
|
95
|
|
|
|
|
Tek kelime konusmadan.. Konusmaya gelmemisti ki.. Kiz "keske orada olsaydin" demisti. O da olmustu iste.. Hepsi o.. |
|
96
|
|
|
|
|
Ben,kaybetmek nedir bilmezdim;ben terk edilen deðil daima terk edendim,ben unutulan deðil unutandým.Benimle ilgilenmeyecek,bana bakmayacak bir erkek tasavvur edemiyordum. Benim elde etmek için gayret sarf ettiðim bir erkek hiç yoktu.Tabii o hariç…
|
|
97
|
|
|
|
|
Yýllar önce aynanýn erkek ve kadýn olan taraflarýna ait yazýlmýþ bir öykünün artýk üçüncü tarafýndan bakýlma aný gelmiþ demek ki düþtü bu öykü kümesinin 3. yazýsý ekrana... 14 Þubat Öyküsü - 1 ve 2 yi okuyarak bu seriye baþlamanýzý tavsiye ederim.
Bu kez de ilk iki yazýda figüran olan diðerinin yani 3. tarafýn gözünden... |
|
98
|
|
|
|
|
Bir ask hikayesi ........ soraki yazilmis am amacina ulasmis bir ask |
|
99
|
|
|
|
|
“Sýrrýmda kabaran bir çýban var. Susmaya devam edersem patlayýp beni de seni de berbat edecek. O yüzden gidiyorum. Uzaklarda benim içimde patlatacak bir bombayý da kendimle götürüyorum. Ýçin rahat olsun. Kimse bu sýrrý öðrenmeyecek. Benimle birlikte yok olup gidecek.” |
|
100
|
|
|
|
|
Geçmiþle yaþamak üzerine bir öykü bu, bilmem kimler kendisine nasýl bir pay çýkartýr. |
|
Anasayfa
