• ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm |
541
|
|
|
|
William, kendisine bu adý takmýþtým, William’ý birkaç kez bu gündüz uyuklamalarým sýrasýnda beni izlerken yakalamýþtým. Bir keresinde her zaman öðlenleri gittiðim cafe’nin camýndan dýþarýyý izlerken, daha doðrusu dýþarýyý izler gibi uyuklarken |
|
542
|
|
|
|
Yasak notalarýn ötesindeydi sol anahtarýný yargýlayan infaz
Fa almamýþ halleriydi bam teline verilen naðme |
|
543
|
|
|
|
Gök gürlediðinde içime düþmezdi þimþeðin fotoðraf çeken görüntüsü ve toplanmazdý kara kara kümülüsler yüreðime,humus kokardý topraklarým el deðmemiþçesine,ne de çekerdim üþüyen ciðerlerime bir duman;keþke sen beni sevmeseydin ama ben seni sevdim,kendimi kendime muhtaç edecek kadar çok sevdim iþte... |
|
544
|
|
545
|
|
|
|
kahpece düþünceler ardýmda kölelik yapýyorlardý. |
|
546
|
|
|
|
Küçüðüm çocuðum bir çoðuna göre
tarfi olmayan ve anlatýldýkça anlam kazanan bir sevdaya merhaba diyormuþum meðer....
|
|
547
|
|
|
|
Her tarafý maviliklerle kaplý olanýn içininde maviliðe bürünüþünün sýzýsý da mavi. |
|
548
|
|
|
|
“Bazen,” dedi içinden “Bazen en iyisidir aþkla piþmek. Ruhun bilinmeyen dehlizlerine ancak onunla varýr, onunla aydýnlanýrsýn. Bu gönlüne düþen ilk cemredir. Bilmezsin ki ýþýðýna biraz daha yaklaþtýn. Oysa sen hala Arafta sanýrsýn kendini.” |
|
549
|
|
|
|
Perdeler davetsiz bir yelle salýndý, dýþardan hanýmelleri geldi ve Semiha'nýn gözlerini bahar þefkâtiyle usulca sildi. |
|
550
|
|
|
|
Sancýttýðýn tüm beyinler þimdi nasýl enginlerdelerse , sen bir o kadar eski dipsiz kuyusun.
Ve gölgeler yine uçurumun kenarýnda ya da o kuyuda...sessizliðinin çürüteceði birþey kaldý mý?
Sen ki uçurumlara imrenen ve þimþeklerle övünen ; þimdi nasýl bataklýðý yüceltebilirsin.
|
|
551
|
|
552
|
|
|
|
Bütün eskiler sofrada yerini almýþ. Ortaya da beþbuçukyýllýk bir yiyecek konmuþ. Eller çenede bakýyoruz "önce kim yiyecek" diye. Bir an için fýsýldýyorum kendi kendime;
|
|
553
|
|
|
|
Yelkenlerini aç. Ýnce bir fýrtýna tutacak bizi. Sürükleniriz bir yerlere belki...
Ben seninle yaþýyorum, mabedimde, senin kalbinle, 19 yaþýmda. Ben sana geliyorum her gece, yerini yurdunu bilmesem de geliyorum sana her gece.
|
|
554
|
|
|
|
Kalbin ta derinlerinden gelmiþ bir kaç damla göz yaþý,
bir kaç damla haykýrýþ...
Ne olursun sev beni... |
|
555
|
|
|
|
Bari çapayý çek yüreðimden giderken
Ve ben cýlýz yüreðimle kürek çekeyim kýyýya |
|
556
|
|
|
|
Ýçindeki umut, gözlerindeki ýþýk, yüzündeki bitmek bilmeyen gülümseme... Kendini hiç böyle görmemiþti. Aslýnda tek o deðildi onu daha önce böyle görmeyen; ne yaðmura hasret çöl topraklarý ne biryerlerde gizli babilin hazineleri nede güneþ onu böylesine mutlu, umut dolu, gözbebekleri gülerken görmemiþti. O geldiðinden beri bu çorak, sýcak memlekete çok uzaklardan , bulutlarý ayaklarýnýn altýna almýþ uçuyordu gök yüzü semalarýnda |
|
557
|
|
|
|
Biz üç kiþiydik.. Sen, ben ve sevgilin. |
|
558
|
|
|
|
Yagmur yagýyordu. Hüzün, sevincimin gölgesi oluyordu. Otobüs camýna düsen, yorgun damlalar,karanlýk ev suretleri ciziyordu, bakýslarýma. |
|
559
|
|
|
|
Selim’in yanýnda oturan delikanlý, erkek kýyafetleri ile dans eden kýzý gözüne kestirmiþti. Dansý bitip odasýna çekildikten çok sonra bile, onu tekrar tekrar istetiyor, baþka danslar için Afet Fatma’ya diller döküyordu. |
|
560
|
|
|
|
bazen geç kalýrsýnýz ve hayatýn bir cok güzelliðinden mahrum olursunuz.. |
|