Bugünkü mektubum kendime uzak bulduðum kendime. Bu satýrlarýn aralarýnda en özlediðim Rüya'yý bulup çeþitli hallerle oluþmuþ ama yokedilmesi gereken diðer Rüya'larýn üzerine koyup gerçeðimi bir daha kaybetmemeyi diliyorum.

Ýnsan iyi kalpli ise yara alýyor, acý çekiyor ya iþte hayat bazen iyi olup olmamayý da sorgulatýyor insana. Ben kamile ermek istedikçe en övündüðüm özelliklerimi almak üzere sýnavlar yapýyor bana. Ýçimdeki ateþ öyle bir büyüyor ki cehenneme varýyor, ben bile duramýyorum içim içimde. Ve bu yangýný söndürecek suyun yolu kapalý.

Bazen kendimi kendime geri iade edebileceðime bile inanamýyorum. Kendime neler ettiðime inanamýyorum. Kendimi bu kadar kolay harcamamý, eskiden beni ben yapan þeyler olarak her gelen acýyý kabulleniþimi affedemiyorum ve yeni bir kabuk daha atýyorum üzerimden. Ne yazýk ki iyiliðim de sýyrýlýyor o kabukla birlikte. Ve ben üzerimden attýðým iyiliðimin ardýndan eski beni özleyerek bakýyorum.

Ýnsanlarla bir yýðýn þeyi paylaþýrken hiçbir zaman asýl beni anlatamýyorum. Onlarýn anlattýðý herþeyi yürekle dinleyip, yardým etmeye çalýþýrken kalbimin kýrýklarýndan sýzan acýlar için hiçbirþey yapamýyorum. Deðmeyecek bir yýðýn þey için oluþan bu aðrýlar, bu çatlaklardan ben akýp gidiyorum ve en çok da deðmemelerine üzülüyorum. Oysa insan hatayý yapana ve hata olduðunu anlayana kadar inançla savunuyor yaþadýðý ve önemsediði herþeyi. Bazý anýlar insaný gülümsetmiyor aksine hafýzasýný yitirme ihtiyacý hissettiriyor. En kötüsü yalanlarla yaþamaya mahkum edilmek, güvenip herþeyini verdiðin insanlarca ve arkaný döndüðünde senin için açtýklarý çukuru çok geç farkedip içine düþmek ve bunu neden yaptýklarýný hiç bir zaman öðrenememek. Bazý hatalarý bilerek yapýyoruz. Her seferinde ayný insana güvenir mi insan, benim güvendiðim ve beni defalarca üzmesine izin verdiklerim oldu. Þimdi uzaklaþýnca anlýyorum ne büyük hata olduklarýný.

Kendi gözümle, kendi gönlümle görme yanlýþýna düþmüþüm aslýnda olmayan þeyleri. Bomboþ gerçeklere kendimce süslü elbiseler örtmüþüm güzel görünen. O en çok üzüldüðüm dönemlerse, ya ölüme ya yeni bir yaþama açýlýrken oluyor; yani en zor seviyesinde oynuyor hayat benimle bu oyunu, tüm dayanaklarýmý, savunma silahlarýmý elimden alarak bakýyor nasýl ayakta kalacaðýma.

Yýllar boyu eksiðini hissettiðim inandýðým birþeyi bulmak için çabaladým, onu bulduðumda ise kendimden olmuþtum. Bundan sonraki arayýþým kendimi bulmak üzere olacak. Öyle hatalar yaptým ki ölüp ölüp dirildiðim ve diriltilme sebebimin bile yeniden öldürülmek olduðunu ancak þimdi farkedebildiðim. Bir daha ölmem dedikçe farklý yollarla öldürüldüðüm. Ben tekrar tekrar doðruldukça ve bunlara izin verdikçe hayat bana bunu yapmaya devam edecek.

Ýnsanlarý kendim gibi görmek istediðim için þýmarýðým ben. Sevgi dolu olsunlar, kinci olmasýnlar, iyi olsunlar diye direttikçe örselenmeye devam edeceðim. Çünkü yok öyle bir dünya. Dýþarý yansýyan cývýl cývýl kadýnýn içinde bu duygular yavaþ yavaþ erirken en güzel maskeleri ile aynalardan saklýyor gerçeklerini..

Biliyorum ki herþeyin kýymeti artýk çok geç olunca anlaþýlýr. Ressamlar müzisyenler ölünce daha ünlü olur, insanlar kaybedilip özlendikçe deðerlenir. Ve ben de kendimi hayatýmýn hatalarýný yaptýkça özler buldum. Birgün bu bir yýðýn yýkýntýnýn içinde yalýn özüme tekrar rastlamayý umudediyorum.

Bize 60-70 yýl görünen ömrümüz süresince her duyguyu öðretiyor hayat. Sevmek, sevilmek, nefret, acýma, iyilik, kötülük. Her insan, her olay ayrý birer öðretmen belki de eksiklerimizi tamamlamak ya da fazlalýklarýmýzý týrpanlamak adýna. Duyduðumuz, tattýðýmýz, hissettiðimiz, dokunduðumuz herþeyin enerjisi içimize karýþýyor. Bu ara yine ilginç bir olay yaþadým. Allah bize zaman zaman iþaretler yolluyor kafamýzdaki kalýntýlarý, yüreðimizdeki aðýrlýklarý silmek üzere. Bu da onlardan biriydi. Ýnandýðým, savunduðum þeyleri altüst eden bir hikaye dinledim. Hikayedeki baþroller farklý ama konu ayný iken en büyük farký hikayenin sonu yarattý. Bu hikayeyi mutlu sona erdiren bir kahraman yürek vardý. Ve yüreðimle okuduðum diðer hikayeyi buruþturup çöpe attýracak kadar gerçekti. Yine emeðime yandým, yine içime kapandým ve o mutsuz, yalan hikayenin altýna vurulan mühre bir kez daha sýzlandým.

Bu kadar sýzlanmanýn içinde yaþadýklarýma, yaptýklarýma, iyikilerime ve hayatýma giren güzel insanlara da þükrettim. En güzel yerlerde çalýþýp, en güzel yerlerde yedim içtim, dünyada görmek istediðim birçok yeri gördüm, birçok iyi insan tanýdým. Bir sürü hýrsýmý gerçekleþtirdim, çok okudum, çok yazdým. Baþarýlarýma ortak, baþarýsýzlýklarýma kurban aramadým. Bunlarýn hepsi aslýnda beni ben yaptý ama caným yandýkça canýmý yakanlara haykýrmaya da hakkým vardý, ben de oturup bu mektubu yazdým:)

Bir yandan da Þems'in aþaðýdaki sözünü de aklýmda tutuyorum ki beni üzen þeyler gözümde daha da büyümesin : "Bir þey yap.. Güzel olsun. Çok mu zor? O vakit güzel bir sey söyle. Dilin mi dönmüyor? Güzel bir þey gör. Veya; Güzel bir þey yaz. Beceremez misin? Öyleyse Güzel bir þeye baþla... Ama hep güzel seyler olsun. Çünkü "HER ÝNSAN ÖLECEK YAÞTA..." Geç kalmayasýn!''

Ne çok isterdim sihirli bir deðneðim olsun. Ýyiler için o zarif, pýrýltýlý, yýldýzlý deðneði; kötüler için ise balyoz gibi keresteyi kullanayým. Hakedenlerin dileklerini gerçekleþtirip, haketmeyenlerin haddini bildireyim. Ama ilahi bir adaletin olduðuna ve edenlerin er geç ettiklerini bulacaklarýna inançla kendimi telkin edip mektubuma ara veriyorum. Muhtemelen sonraki mektuplarda da kendimi aramaya devam edeceðim..

Bana ömrü sorgulatan þiirim bu satýrlarýn sonu olsun o halde..

Ömür denen atlý dörtnala yenilirken zamana,
Yýrtýk pýrtýk sevdalar yaþanýr anlýk aralarda..
Mantýk ve gerçekler savururken hayalleri duvardan duvara..
Yaþam atlýyor mutlu avuntulardan umutsuz duraklara.
Þahlanýrken zamanýn elinde ömrün yalnýz atlýsý,
Doðumla baþlayan taþlý sýnavlar döþer zamanýn yoluna.
Kimine kýsa geçer hayat, kimine bitmez uzar boyuna,
Kenarda beklemek yok, kural bu.. Herkes katýlacak oyuna...
Sonlar açmýþ kollarýný kucaklamak için bekler baþlangýçlarý
Korkunun gizli çýðlýðý sinsice ürkütüp, kaçýrýr sevinç kuþlarýný..
Bir aþk bir nefret inip çýkarken aþýndýrýr ömür basamaklarýný,
Yorgun atlý nefes nefese tüketirken acý tatlý anlarýný,
Haykýrabilmek önemli, yaþayabildiðini gönlünce hayatýný...

Kendinizle kalýn...Yine sevgiyle..

Gülümsemeyen bir günde
16 Mart 2010
Rüya