Büyük Ada’dan bakýldýðýnda Heybeli Ada dolgun kalçalarý , ve mükemmel vücudu olan bir kadýn figürü gibi bakan her cinsi etkileyecek kadar güzel bir adadýr. Ve Büyük Ada , tüm karizmasýna raðmen özenerek bakar bu güzel vücutlu kadýna...Kendisinde saklý olan din ve politikaya karýþmamýþtýr çünkü Heybeli Ada ve içinde þiiri , edebiyatý barýndýrýr.

Adalarýn enteresan bir durumu vardýr zaten , bir yanda kadýnlarla iliþkileri sýfýrlanmýþ papazlar, diðer yandan sevgililerle doludur...Yaþadýðýnýz psikoloji Ýstanbul’un kalýn duvarlarýndan uzak ve fakat bir vapur kadar da yakýndýr. Arkanýzý döndüðünüzde uçsuz bucaksýz yeþil ve mavi , bir arkaya geçtiðinizde düzensiz yapýlaþma örneði Ýstanbul...

Ýster kaçarsýnýz tüm dertlerinizden ve o mistizmi yaþarsýnýz adada ya da bakýp bakýp , “Ulan nerden geldim ben bu þehre” dersiniz...Ben arkamý dönüp , güneþlenmeyi tercih edenlerdenim. Tüm yaþamýn sýkýntýlarýný, dertlerini ve mümkünse sorumluluklarý unutmaya giderim adaya...Aya Yorgi her zaman bana huzur ve umut vermiþtir. Ejderhalarla savaþmýþ bu þovalye adýna inþa edilen kilise, bana bazen umut olur bazen huzur. Derim ki , ejderhalarla savaþmak , insandan daha kolaydýr. Çünkü bin bir gece masallarýnda , her ejderha öldürmez...Canýný yakmadýðýnýz sürece...Ama her insan , siz dokunmasanýz bile içsel kaygýlarla sizi yok etmeye programlayabilir kendisini...

Kayalara uzanmýþ, bahar güneþinin tadýna bakarken , aklýmdan geçen þey, bunca güzelliði yaratan Rab’ýn nasýl oluyor da insanýn içini bu kadar kötülükle doldurduðuydu...

Görüyorsunuz ya , ben huzurun içinde bile negatif bir yan bulabilecek kadar rahatsýz bir bünyeye sahibim...Keþke eskisi gibi sadece yeþili görebilecek gözlerim olsaydý , ama artýk yeþil bile huzuru vermiyor bu bozulmuþ alemde Arkadaþlar...

Geçen günkü yazýmla ne tezat bir yazý oldu , haklýsýnýz, bahar kaçamaðý çok eðlenceli ve huzur doluydu ama diyorum ya þizofren bir bünye olmaya baþladým...Bahardan mý ne ?