:: hep kendini aldatanlara adanan...
Gönderen: lerzîn / istanbul 21 Nisan 2004
	azizlerin var etmeye çalýþtýklarý fakat var olmayan deðerleri sorgulama giriþimine cüret eden bir varoluþ öyküsünün nasýl baþlamýþ olabileceðine dair söylenebilecek bir söz varsa, elbetteki soysuz (yok)luðun baþýna iliþtirilmiþ aðdalý masum sözcükler üzerine kurulmuþ ucuz mahlukatlýklarýn asýl yok oluþlarýyla ilintilendirilebilir; ancak bunun baþýndada, sonundada sahte bir yaþam olduðu kesin ve de kattidir. deðersizliðinin yani yokluðunun tamamýyla bilincinde ve farkýnda olan ve kendini bütünüyle sahte, ucube serüvenlerin eþiðine vardýracak artý kendini arý ve duruyu arama(ma) erdemsizliðinden baþka bir þey olmadýðý kesinlikle aþinadýr. deðerin ve cesaretin aslýnda nerelerde ve nasýl bir incelikle yoðrulmuþ olduðu yani bunun özün kendinde aranacaðý herkesçe bilinmektedir. iþte tam bu noktada insanlarýn orjîn ve sahte arasýndaki zorlu tercihleri tuhaf bir þekilde ortaya çýkar yani aslýnda kolay olup zor gibi görünen serüvenin baþladýðý ince mi ince, zarif mi zarif duyarlýlýðýn oluþacagý an... ve ve ve yaþamda hiçbir onursal dayanaðý kalmayýp edebiyat kepazeliðinden medet uman biz zavallýlarýn kendilerine verdikleri bir tanýmlama biçimi yazarlýk... birgün görüþmek dileðiyle esra haným umarým bu yazý da sizi yeterince onure eder...

:: kelimelerin okuma yazmasý yok
Gönderen: ferhat / ankara 10 Mart 2004
	yazmak sevgiliye,içindeki tanrý sevgiliye en güzel yaklaþým ve tarifi olmayan bi yoldur,yolunuz çok uzun,yolunuz açýk olsun... yarýn yine herzamanki gibi bir gün olacak, milyonlarca insan için kimi köyünde kimi çölünde, kimide hayalinde ki hayata baþlamýþ olacak, ne rüzgar acizliðini telafi edecek, nede mevsim zamanýndan önce deðiþecek! adýmlar, bakýþlar, düþünceler...herhangi bir yerde herhandi birþeyler yenilecek, herhangi bir el tutulacak, herhangi bir devlet yýkýlýp yeniden yapýlanacak...zamansýz uyutulan çocuklar, tatlý tatlý yanaklarýný kaþýyacak, , , , , ler lar, der, cek, gi, et, siz, de lerle yeni bir gün.........ýsýrýlmadan çöpe atýlan bir elma olmalýydým belkide, insanlýðýn hizmetine yaratýlmýþ ama görevini yerine getirememiþ! ! ve yeni bir baþlangýç için gübre olup baþka bir hücrede can bulan ve görevimi yerine getirene kadar evrim geçiren, insanýn herhengi bir hücresinde yerimi alana dekkkkk.yada O'nu bulana dek gelip giden bir insan, belkide en büyük korkusu budur kendini anlatamadan ölmek ve anlayana dek yeniden yaratýlmak..kendini sen öldükten sonra baþkalarýnýn anlayýþýna, görüþ açýsýna, sen tarif kabiliyetlerine, ve seni anladýklarý çýkmazýna býrakmak, babamdaki zigot halimmi sikilir anlatýþlarýyla bilemem ama içinde ki aþk bundan daha kolay anlatýlýr herhalde.....nereye dönersen dön sonu hep çoðul hiçbirþeye çýkýyor.aslýnda hepsini delik cebime koymalýyým ama bilmem kaç þiir yazacagým diye hayatlarý hýzlý gonzales edasý ile delik deþik olan þair benden önce o delik cebe neler koymuþtur? ? aslýnda þairlerde halka birseyler anlatmak isteseler bunu açýk açýk yazarlardý, siir yazmazlardý, çünkü kimse kendini yazacak kadar mert deðildir, kimse anlayamadýðý aþký yazacak kadar babayiðit deðildir, bazý hayatlar vardýr; ; evleri, iþleri, giyiniþleri yalandýr, bazý þiirler vardýr zoraki ezberlenmek zorundadýr, ama duygularýn ve anlýk sözlerin fotokopisi yoktur sadece aslý vardýr ve kanýtýda gözleridir o aný yaþayan...o gözlerki bir insanlarý tanrýyý sever gibi seven, onu sürekli görmesede hatta hiç görmesede sevgisi her geçen gün katlanan kaldýki serbest piyasa dahi hýzýna yatiþemeyecek þekilde ilerleyen bir sevgiye inanan gözlerdir...dipsiz bir kuyudur bu sevgi acý ve soðuk nasýl insanýn hayatta oldugunu hatýrlatýr ve ayýk tutarsa bu aþk ona hiçliði vaadeder ve hiçik derin bir yalnýzlýk içinde sevginin kaynagýnýn yanýndadýr, acý, soðuk, yangýn hiçliðe ne yapabilir ki? ! ! aslýnda böyle bir yalnýzlýk iyidir, ve bu yuzden iyiler hep yalnýzdýr... þimdi git, yüzün hep ileri dönuk olsun..deki biz bu sevda masalýný beraber yasamadýk, deki; içinde sevdadan, masaldan bahis eden, þarkýlarý hiç dinlemedik..sevda treni denilen o heybetli katarý kaçýrýrken elim, ellerinde hiç terlemedi..tenimizde aldýgýmýz o kokunun suçunu birbirimize hiç atmadýk! ve aþktan muhabbet ederken o kitaba bir kaç satýrda biz yazmadýk, sanki hep alkolik gibi içmeyi ve geçmeyi isterken, o lanet tadý hissetmedik, nekadar zorlasakta içkiyi sevemedik.Deki ayný þeyleri hiç sevemedik.....boþ ver bende arasýnlar bu eylemin butun kanýtlarýný, nerden bileceksin belkide ne sendin nede bendim nereli oldugu bilinmeyen asklarýn limaný, yada deki anladým ama sen hiç ölmedin! deyim ki; bizde askýn kýymetýni bilmedik, , , , deki; ya bana sormadan, sýnýr koymadan, gözlerime bakmadan seviþin, gözlerim gözlerine bakarkan ansýzýn gözlerini göge dikiþin, gunun, saniyelerin herhangi bir diliminde kalbime týrnaklarýný geçirircesine, buzdan bir dag gibi karþýma dikiliþin...ve ansýzýn silik bir gölge magrurlugu ile çekip gidiþin....deki; binlerce satýra yazýp hiç okutmadýgýn beni, sana yaþattýgým hangi duygunun adresine giripte adý (herbir) im olan cekmecemden ben uyurken alýp yazýþýn sonrada bileysiz bir býçak gibi sende hayat bulan kelimelerin ýrzýna o kör noktayla geçiþin..nede suçum varmýþ bu aþkta ve daha yazýlacak onca suç þey, , , , , susmasýný bilen yazýlarým ortaya çýkar sana yazýlanlarla ve ne denli sýradan bi sýnýrda oldugumun en güzel kanýtýdýr sana tarif edemediðim askýn sýnýrsýzlýðý.bilirim her gözlerine baktýgýmda onca yazýlacak þiirin katili olur mimiklerim, ve bilirim iltica eden kelimeler bulamam arasýnda askýn geçtiði çunku iltýcacýlar sadece umutlarýný getýrýr askýn þehrine bu yuzden sonu hep husrandýr umudun, ilk adýmda bunu anlar iltica eden kelimeler, umut; sevginin beklentisidir. Þu an gözlerin olsa çekilmezdin! kaldý ki bugun turk imla kurallarýna inat, tüm imla kurallarýný çýktýklarý yere sokacagým.....senle olmayýp seni delice embesilce hissetmenin ne demek oldugunu nerden bileceksin? senin defonu sadece dolunayýn ýþýðý ortaya çýkarýr gülüm, senin defonu dolunay gibi bakan gözler görür gülüm! ! ! Nezaketten uzak bakire bir orosbuyum bu yazýda kýzlýðý kelimeler tarafýndan bozulan, bahis etmeyeceðim bu yazýda senden senin o rüzgar geçen þeffaflýðýndan....çünkü herkezin gardiyaný kendidir, mahkum kendidir, elleri kelepçeli olan sadece yüreðidir, ben ne yazsam boþtur senin için onun için yazdýklarým hiç bir þey....sevdim! ! bu derece kelimeler dökülen, siirler yazýlan cümlenin kýsalýðýna bakarmýsýn! sedece yedi harften oluþuyor sevdim...geriye dönüyorsan altý harflik bir kusur için seni güven mahrumu arsýz diyemem çünkü cümleye sevdimle baþladým! bizde sevdik hemde ayýrt etmeden hiç bir canlýyý fahiþeler dahil onlarýn muhabbeti sadece yattýklarýnýn çüklerinin büyüklüðü olsada biz dinledik, turkçeyi bilirsin nereye çeksen gelir çok saftýr hatta salaklýk derecesinde...biz de turküz bardak varken yýlmazýn dediði gibi avuçla içmeyi marifet biliriz, alýþkýnýzdýr sevdiðimiz için canýmýzý vermeye göz kapamasý yeter.nerden geldi bilmiyorum damlacýklarý düþünüyorum! alnýndan aþaðý hiç bir yere takýlmadan akarsu edasýyla o pürüzsüz vücudundan aþaðý doðru akan damlacýklarý, , , taciz hakkýmý kullanmak isterdim ama teninin kokusu hucrelerime yeni sinmiþken zor olacak göz gördüðü için zor olacak.yirmi üç yaþýnda nede hýzlý iniyor vücudundan damlacýklar bir yirmi üç daha koysam mý? yaþýnýn üzerine o zamanda taciz hakkýmý kullanýrmýyým acaba buruþmuþ tenýnýn arasýnda kalmýþ damlacýklarla, belki taciz edemem o yaþta iþin acýkçasý ama sana elli de olsan altmýþ ta olsan yirmi üç yaþýmda baktýðým gibi bakabilirim her uyandýðýnda...kimse oybirliði ile seçilmez aþka, ne aþký yöneten bir baþbakan nede ona bön bön bakan bir içiþleri bakaný vardýr.kimse sahibi deðildir ve hiçbir açýklamasý yoktur aþkýn; ne önü ne arkasý, ne altý, nede üstü-ask-okadar.ne bir migros büyüklüðünde maðazasý vardýr nede baþ vuracak bir merkezi sedece kendi gerçekliði vardýr.hiçliðe denktir...............ne varlýðýný kanýtlayabilirsin nede yokluðunu inkar edebilirsin! ! tüyü bitmemiþ kelimeler yazmak isterim ama ne kelimelerin okulunu bitirdim nede bildiðim kelimelerin okuma yazmasý var, ama sen bir üniversite bitirdin! ders verecek bilgiyede sahipsin! ama duygularýn diplomasý yok, hem ne gereði vardý ki su böreði varken ne gereði vardýki böyle sýradan severken ve hala yaþýmýz yirmi üç, damlacýklar hýzla ilerlerken ne gereði....Delikanlýydým, herbir(im) 'i çekmecemde saklamayacak kadar, delikanlýydým, hergece ''ayrý yatmak istermisin''sorusunu soracak kadar delice arzularken ve bi okadar yanarken...delikanlýydýk, sevdiðimiz rahat uyusun diye sarýlmadan yatmaya o sýrtýný döndüðünde paramparça olsakta...kainatýn bütün ergamelerini içinde bulunduran ve durmaksýzýn akan bu kalp, keþmekeþ bir surat sana anlamýn manasýný anlamýn anlamaný anlatýrdý en fazla...hayat gibi herkezin bildiðini sandýðý cennet gibi gelirdim sana bildiðim cehennem bilinen cennetten çok güzeldi... ahh yaram! ahh yarim ''gün gelir yaþamaya degecek zaman kalmaz''