"Her yeni sabah, yaratıcılığın sonsuz kapılarını aralar; içindeki ışığı asla söndürme."
"Her yeni sabah, yaratıcılığın sonsuz kapılarını aralar; içindeki ışığı asla söndürme."
Danıld bu, yaşı ilerlemiş de olsa haşarı idi bayağı... Önüne gelen ülkeye fırça atmaya bayılırdı... Ayar vermeye kalkardı... Eskiden herkes korkar çekinirdi, şimdilerde ise kimse iplemediği için, her gününü morali bozuk geçirmeye başlamıştı... Günde on beş yirmi tane ülkenin başı ile telefonda görüşmezse rahat edemezdi, uykuları kaçardı...
Solar Gezegeni Başkanı No:1 çok yaşlanmıştır ve hastadır. Yıllardır çektiği bu hastalığın bir türlü çaresi bulunamamaktadır. Son günlerini yaşadığını düşünen No:1, başkanlık için seçime gidilmesini ister.
YZHem size ne canım benim ilişki durumumdan, ilişki benim ilişkim. Siz niye kendi kendinize gelin güvey oluyorsunuz ? Niye benim ilişki mi sorguluyorsunuz ki? Kim veriyor size bu hakkı? Karıştınız mı benim ilişkilerime, ilişkilerimin içine edersiniz diyeyim yani... Her ilişki de iyi ilişki değil tabi ki ilişkiye bir
Deli oldum bunu bitirmek için, otobiyografik bir metindir, saçma bulabilirsiniz; değil!!!! SİTE SÜPER OLMUŞ!
LEPİSTES - BETA VE GROMİ'YE KARŞI
Okan, on yaşında bir çocuktu. Süs balıklarına meraklıydı. Evlerinde bulunan akvaryumda pek çok türden süs balığı bulunuyordu. Bir gün Okanın eline süs balıklarıyla ilgili bir kitap geçti. Bu kitabın bir sayfasında gayet güzel bir balık dikkatini çekti. Balığın resmi altında
Biliyor musunuz yıllar önce bu adaya geldiğimde onların yönetiminde hiçbir şeyden habersizdim. Adanın ileri gelenlerini bu yönetim, hapislerde çürüttü. Bizlerin okumaması ve aydınlanmaması için ellerinden geleni yaptılar. Televizyonu bile getirmek istemediler, ama halk başkaldırınca bir kanal kurmak zorunda kaldılar. Onu da kendi propagandalarına alet ederek halkı uyuttular.”
Emekli olunca bir sahil kasabasına yerleşecektim. Elde avuçta ne varsa satıp kendime bahçe içinde bir ev alacaktım. Çiçekler yetiştirecektim, birkaç ağaç mandalina, limon, portakal Ağaçlar evin arka bahçesinde olacaktı. Güller ve mevsim çiçekleri denize bakan tarafta
Hayallerimizi aldılar. Hiç değilse düşlerimizi, kişiliklerimizi, kırıntıları kalmış özgürlüğümüzü almalarına #HAYIR DİYELİM Mİ?
Küçük, temiz ve şirin bir yer Barışın Yeri. Burasını, belediye açmış. Hakan, Ben çalıştırıyorum burasını diyor. Genelde hafta sonları hizmet veriyorum. Sabah erkenden gelip açıyorum. Erkenci müşterilerim var. Gelip kahve içerler. Döner veya kebap yerler. Öğleye doğru da kapatırım diyor
Her gün uyandığımda hep aynı anlar hatırımdaki... Bebekliğim... Annemin kucağı, babamın kolları var. Kalabalığız, halamlar var, teyzelerim, büyükanneler var, büyükbabalar... Babamın omzu var, tepesine çıkışım var, sevgi var; yoğun, katışıksız sevgi. Gülen yüzler var, babamın; annemin gözlerinin ta içine derin bakışı var.
Tutunurken hayata eksiğim, biliyorum.
Ben, çok severdim ilk düşen yağmurdan sonra etrafa yayılan toprak kokusunu Başka bir kokusu olurdu. Beni alır, farklı dünyalara götürürdü hep Mis gibi gelirdi bana Toprak kokuyor derdim hep. Dışarı çıkar bu kokuyu sonuna kadar teneffüs ederdim.
