"Yazmak, kelimelerle dans etmek gibidir; ama bazen partneriniz ayaklarınızı ezmekten vazgeçmez." — Franz Kafka"

Öykü > Aşk ve Romantizm

üzgün

Atkı

Herkes tanıdı atkılarını, atkılar da ısıttı onları. Boğaz’ın serin rüzgarında öpüşürken, sadece köprü ışıkları, Venüs bir de atkıları şahit oldu olanlara.

karamsar

Tanım

Hayatımdan küçük bir kesit

üzgün

Bugün Anladım

Ayrılalı uzun zaman oldu. Seni Kaybettiğimi daha yeni farkedebildim.Biraz..............................................

üzgün

Şiir Defterimiz

Beni şiirlerimle sevmiştin.
En güzel şiirin sen olduğunu bilmeden.
Kalın bir defter verdin bana. Sana yazdığım şiirleri o deftere geçmemi istedin. Sonrada sımsıkı tembihledin.

olumsuz

Çelme I.

İskeleye doğru yürümeye başladı. Güneş sırtını yakıyordu. Uyuşan kaslarının yeşerdiğini hissetti. Bahar geliyor Johnatan dedi.

üzgün

Sevgi ve Beklemek

insan hayatta kaç kez gerçek sevgiyle karşılaşır?yada kaç kez gerçek sevgiye yaklaşabilir?sevginin, paylaşmanın,aşkın değeri neyle ölçülebilir?yada kim sevdiğini sonsuza kadar bekleyebilir?bitmek tükenmek bilmeyen bir sevginin öyküsü bu...

karamsar

Platonik Aşk ve Tutku

Fehmi, telefondan gelen sesle birlikte kendinden geçti. Her şeyi unutmuş, telefondan gelen ses ve iniltiler, kendinden geçmesine yetmişti. Selda sürekli neler yaptığını en ince ayrıntısına kadar anlatıyor, Fehmi sessizce dinliyor, zaman zaman kendisi de b

olumsuz

Sadece Yalan

Kalbin ta derinlerinden gelmiş bir kaç damla göz yaşı,
bir kaç damla haykırış...
Ne olursun sev beni...

karışık

Elveda Busesi

Kimse kızmasın içimden geçenlere
Ki ben,yüreklerinize bir yürek dolusu gül bırakarak
Gidiyorum
Bütün nefretlerimi
Yarım kalmışlarımı

düşündürücü

Çelme II.

Hayat bana gerçek yüzünü gösterdiğinde; ya da benim ısrarlarıma dayanamayarak açıldığında görünenlere anlam diyorum.

düşündürücü

Yusuf'u Kuyudan Kim Çıkarır?

Yusuf ki, bakıpta görmediğimiz... Yusuf ki; görüpte, kendi ar gömleğimizi iç fistan diye giydiğimiz için, gözümüzü sızıyla yumduğumuz... Yusuf ki, kuyularda kalabilen, Yusuf ki, kuyuların öz çocuğu... Yusuf ki, kuyulardan çıkmanın yegane vesilesine meftun... Yusuf ki, münacat eden sabr-ı cemil ile... Yusuf ki, su ile yaren... Suya hasret

üzgün

İstasyon

Bizi ayıran yollar geri getirecek bana seni... O yüzden lanetlenmiyor yollar hiçbir zaman...

üzgün

Pamuk Sekeri

Yagmur yagıyordu. Hüzün, sevincimin gölgesi oluyordu. Otobüs camına düsen, yorgun damlalar,karanlık ev suretleri ciziyordu, bakıslarıma.

üzgün

Ayrılık Gözlerde Başlar

belki büyük bir genelleme ancak hepimiz hayatımızın bir köşesinde aşk denen dünyaya adım atacağız ve gerçek dünyada olduğu gibi acısını tatlısını yaşayacağız. benim şimdi yaşadığım gibi...

üzgün

kokun

Akşam eve döndüğümde başının izinin kaldığı, kokunun sindiği yastığa tüm özlemimle sarıldım. Ardından gözyaşlarımın eşliğinde, geride bıraktığın tüm eşyaları bir odaya topladım ve o odaya senin adını verdim.

Başa Dön