Cam renksizdir, cam şaffaftır. Cam, bir kafayı yaracak kadar güçlü, bir kadeh tokuşturmasında kırılacak kadar hassastır..
Aynı sen gibi, aynı ben gibi, aynı sizler gibi..

Öyle derinden dokundum ki onlara
Sadece okşadığımı değil, adeta onlarla seviştiğimi söyledin
Bu terim hoşuma gitmişti
İnsan sevişmeden de hazzın doruklarını yaşayabilirmiş
Bunu bana sen öğretmiştin..

Bir gece sıcak odanın soğuk köşesinde sinsice gölge oyunlarını izliyordu kadın / Geçen

Artık insanlara tahammül edemeyen ve tüm insanlığı yok etmek isteyen belki de cani bir kadın..

Kadehimi yokluğuna kaldırıyorum / Hiç varolmamana ve inatla girmek istediğin hayatıma aynı zamanda.

Buzdolabından çıkardığım kokusu bozulduğunu belli etmeyen sütü lıkır lıkır içtim ayna karşısında, sonra birden gözgöze geldik gözlerimle.

Bırak ayaklarım tökezlesin yalanlarınla / Gözlerindeki ışığın kayboluşunu son sigaramla izleyeyim

Durulmuyor beynimin kıvrımları / İçimi gıdıklarken sözlerin, ürküyorlar kulaklarımdan geçerken /

Gömülüşüme üzülmüyorum. / Şarkılar mırıldanıyorum köstebek yuvalarına. / Fıkralar gibi

Uzun, karanlık bir yolda, ışıksızlığımda, / kayboluyorum. / Nemli hava

Ayaklarımın yerden kesilmesinin hemen ardından, birden taş zemine basmam arasında sıkışıp kaldığımda, yatağında başka biriyle bana şaşkın ve telaşlı gözlerle bakıyordu.

Öyle bir ev düşünün ki, içi tıka basa eşyalarla dolu.
Kat kat elbiseler, gidilmek istenen yer için ayarlanmış ağzı açık bavullar, yere sağlam basmak adına alınan ayakkabılar, güneşin zararlı ışınlarına karşı biriktirilmiş sayısız güneş kremi, sayısız güneş gözlüğü, dört bir yana savrulmuş içilen içki şişeleri, yer;

İç çekişlerime saklıyorum sizleri, / hıçkırıklarıma belki de. / Her

Gökyüzündeki meleklerle ağladık yine bugün / bilmediğimiz ülkenin tepesine /

adımlarını iyice yavaşlattı
zamanı gelmişti biliyordu
bu yüzden herşeyin kusursuz gelişmesini istedi şu an herşey onun himayesindeydi kimse dokunamaz
geri çevremezdi..

Kalbinin tertemiz olduğunu iddia edenler..
işte onlar içten içe zifle kaplanmış olanlardır..

Çarşaflarla, boyalarla kamufle etmişiz doğallığı..
Acıyarak bakmışız hayatı "HayaT" gibi yaşayanlara..

Artık günbatımı gölgelerin oyunlarıyla son bulur / ve seni unutturur yalnızlığım..

Üç vakte kadar tükenecek umutlar / yine de koşuyorum /

"uzaktan, çok uzaktan taneler geliyor
gökyüzünden irili ufaklı..
avucumu açıyorum..
her tanenin erirken içimi serinletmesini istiyorum..
pamuk gibi.. erimiyor bir türlü.. erimesi için dua ediyorum.. serinlemek istiyorum.."