Býçkýn Osman meyhane`nin kapýsýný omzu ile iterek içeri girdi. O geldiði vakit, ahali cümbüþe baþlamýþ, 2 þiþe þarap devirmiþti. 20 masalýk meyhane yeni gelen denizcileri aðýrlýyordu bu gece. Mey kadehleri dolup dolup boþalýyor; ud, tanbur ve defin sesi ile dert kuyularý dolup dolup taþýyordu. Býçkýn Osman`ýn gözüne arka masalarýn birinde tanýdýk bir sima iliþti: Yandým Selim. Bu lakabý ona Býçkýn Osman takmýþtý. Baþý iki elinin arasýnda, dirsekleri masaya dayalý bir öne bir geriye sallanýp duruyor, çalan defin aðýr ritmine uyuyordu. O kadar kendi içine dalmýþtý ki Býçkýn Osman`ýn “Sellaammun Aleyküüüm Beyleerr!” narasý ile anca kendine gelebildi. Bir an göz göze geldiler. Selim onu uzaktan incelemeye baþladý. Önü açýlmýþ beyaz gömleðinin üzerine siyah deri yeleðini, altýna tiril tiril siyah kumaþ pantolonunu giymiþti. Ceketini parmaðýnýn ucuna asmýþ omzundan sýrtýna sallandýrmýþtý. Saçlarý yana yatýk, bir perçemi racon gereði önüne düþmüþtü. Selim, onun bu kadar gamsýz olmasýna gýpta ile bakardý her zaman.

Býçkýn Osman sað eli baðrýnda, boynu yana eðik çevresindekilere “Eyyyvallllahhh!” diyerek Selim`in masasýna yöneldi. Tabureyi çekip oturdu. “Ne zamandan beri Allah`ýn selamýný almýyorsun Yandým Selim?” dedi tek kaþý kalkýk. Selim, iç çekerek “Aleyküm Selam Osman” dedi. Býçkýn Osman ile Selim yine ayný meyhanede bundan 7 ay önce tanýþmýþlardý. Býçkýn Osman, onu, ney ve def ile her gün kederlenirken sessizce izlemiþ, merakýna yenilerek yaný baþýnda bitmiþti. O günden sonra da her gün masasýna gider kah konuþur, kah sessizce otururdu. Aslýnda ilgisini çeken Selim`in bu derece aþka düþmesiydi. Nasýl bir þeydi acaba deli divane olmak? Nar-ý aþk ile kavrulmak? Býçkýn Osman`ýn da yavuklularý olmuþtu ama biçare olduðu görülmemiþti.

“Bilirim baðrýn yanar, bilirim zifiri karanlýktasýn. Ondandýr ki sana bir kýyak yapmaya karar verdim Yandým Osman. Derdinden seni azledecek tek þey yine baþka bir dilberdir. Sonu tükenmedi ya avrat kýsmýnýn! Gel de gör neler yaratmýþ Ya`Rab! Gel ki þenlensin gönlün, dinsin ateþi.”

Selim bir iki karþý koyacak kelam ettiyse de Býçkýn Osman tesbihini masaya vurdu “Karar verilmiþtir!” ve çakmak çakmak bakarak ayaða fýrladý. Þehrin en ünlü külhanbeyinin yine onun kadar ünlü oðluna karþý gelmek kimin haddine. Haþaa! Bu gönlündekine ihanet bile olsa da gidecekti peþinden. Sonunun ne olacaðýný bilmeden…
devam edecek...