Týrnaklarýmda toprak kalýntýlarý var.Eþeleyip durduðum kendi mezarýmý açabilmek içine usulca kývranýp uyuyabilmek için.Kalýntýlarý temizliyorum yýlanlarla böceklerle, bedenim arýnsýn.
Bir derin uyku, esneyipte uyanmamak üzere.
Sadece bir uyku.
Arsýz bedenimi derin arýnmalardan geçirip sadece bir kemiðe dönüþmek üzere.
Yaðmur altýnda ýslanýp suyu hissetmek denizin kokusunu artýk alamamak üzere.
Sahilde kumlar üzerinde sýrýlsýklam sarhoþ olmamak, bir yengeçle artýk salsa yapamamak.
Özlenen günleri deðil özlenmek üzere uyuduðum bir yolculuk
Bir dünya da benim olsun.Ýçindeki figuranlarý doldurmak üzere bir dünya.
Artýk acýya yer olmayacak orada, bir gökkuþaðýndan usulca kaymalar olsun.
Arzular ve þehvetin olduðu bir dünya.Sevgi ile coþmak sevgili olmayan bir dünya.
Olan ve olacaklardan sorumluluk duyulmayan.
Þarkýlar da hep bir dünya.
Topraklarý olsun daðlarý olsun yine kumsallarý olsun ki, yeniden eþeleyeyim kemireyim topraðý.
Bir çim üzerinde sýzayým.
Artýk salsa olmasýn artýk bir sonsuzluk olmasýn.
O dünya sadece benim olsun.
Bereket sadece bedende olmasýn topraklarda kavrulmadan doðumlar olsun.
Çýðlýklar sessiz ve derin olmasýn.Bir çýðlýk olmasýn.
O artýk benim dünyam olsun.
Bir dünya sadece bir dünya.
Ama benim olan bir dünya.
Hakiri olmasýn sakini susmasýn aðlayýný olmasýn.
Yýldýzlarý olsun yine göklerde parlayan uyudupum yerden ýþýðýyla kemiklerimi parlatsýn.Böceklerle birlikte derinliðe yollasýn yine.
Çocuklar olmasýn sadece þen bahçeler olsun.
Olan da yine sonsuz olmasýn.
Olduðum ben dünyadan öte de olmasýn.
Gerisi teferruatta kalmasýn.
Bir müsvetteye karalanmasýn.
Çizilen dünya sadece benim olsun.
Yine týrnaklarýmda toprak kalýntýlarý.
Eþelenen duran topraktan bir beden.
Sonra yeniden derin sakin yýlanlarla böceklerle bir uykuya