Gitmeyi hayatýn merkezine yerleþtirenler
Aslýnda yok edenlerdir göz yaþlarýný
Varlýðýna inanmadýklarý insanlarýn
Yokluðundan da haz almadýlar hiçbir zaman,
Varlýk sahibi olamadýlar hiçlik kadar
Yokluklarý bulutlara taþýdýlar
Yaðmur yaðmasý için dua etmediler
Çok olmadýlar sadece teklikten ibarettiler
Tek eli, tek ayaðý, tek gözü ve kulaðý
Hiç koku almadýlar
Sadece sessizlikte çoðalýp gün ýþýðýnda yalnýzlýða kavuþtular
Tek hücre, tek sancý

Yokluk çekmediler, hiç var olmadýlar
Sarýlmadýlar sevgiyle tek kollarý vardý
Özlemediler hiç sevgiyi koklayamadýlar sevginin kokusunu
Topraktan kaçmamalarý da böyle oldu

Hiç solmadýlar, hiç sormadýlar
Hiç saymadýlar
En büyük rakamlarý bir’di
Tek bir çizgiyi kullandýlar
Alladýlar pulladýlar
Çoðaltamadýlar
Saklayamadýlar
Saklayacaklarda ne olacaktý?
Yarýn tekti, bugün ilkti.
Sessizce çoðaldýlar, bulutlarla çöllere doðru daðýldýlar