Gönlü düþürdü yere billâh sakar bu þehir
Yaralý yüreðime çivi çakar bu þehir

Hüzün süvarileri dayanýnca yüreðe
Hayal denizlerinden ruha akar bu þehir…

Pulathane içinde saklar vaktin hüznünü
Dünden alýp ilhamý güne bakar bu þehir

Dualar gözyaþýyla göklere yükselirken
Hasreti alev ateþ, yakar yakar bu þehir

Maviliðin koynunda kuþanýr yalnýzlýðý
Baþýna yasemenler, güller takar bu þehir

Tutuþur mendirekte sulara düþen ateþ
Ölümsüz anýlarý baþa kakar bu þehir

Yankýlanýr sinede ayrýlýðýn aðýdý
Yürekte býrakmadý gurur, vakar bu þehir

Þakaklarýmda aklar hüzün taþýr yarýna
Aynadaki gölgeme kurþun sýkar bu þehir

Sargana’da ân durur, katmerleþir acýlar
Yüreðimin bendini yakar yýkar bu þehir

Muhabbet çýnarýnýn dökülür yapraklarý
Sevgilinin nazýndan bir gün býkar bu þehir

Silahlarýn gölgesi düþünce umutlara
Zakkumun inadýna sümbül kokar bu þehir

Zamandan düþülünce acýlarýn darasý
Düþmaný yýlan gibi bir gün sokar bu þehir

Gelinliðini giymiþ, vuslata kanatlanmýþ
Yüce dað baþlarýnda bembeyaz kar bu þehir

Kalbimizin azýðý, has bahçemizin gülü
Hicran ateþlerinde gönlüme yâr bu þehir

Akçayla olur abat gülümser Akçaabat
Selamet sahiline elbet çýkar bu þehir…

M.NÝHAT MALKOÇ