BURHAN GÜNEL ARAMIZDAN AYRILDI

Kemal Düz
E.Posta: kemaldz@hotmail.com



Her þeye alýþýlýyor. Ölümler hariç. Çok üzgünüz. Yazar Burhan Günel aramýzdan ayrýldý. Çok çok erken ayrýldý. Oysa tasarladýðý, yazmayý düþündüðü ne çok kitap vardý. Mücadeleler içinde geçen bir yaþam noktalandý. Burhan Günel, Hatay ve memleket sevdalýsý güzel bir insandý. Hatay'a sonsuz derecede aþýktý. “... Beni bu topraklar ve kadýnlar yetiþtirdi, var etti. Þimdi gönül borcumu ödemeye, sorumluluðumu yerine getirmeye çalýþyorum.” der bir kitabýnda. Ne yapar eder, her fýrsatta atardý kendini memleketine. Geldikçe de kitabevine de uðrardý. Edebiyattan, sanattan, yazmayý planladýðý eserlerden söz ederdi. Hatay onun için yaþamýnýn ayrýlmaz bir parçasýydý. Yazýlarýný daha çok burada yazardý. 1947 yýlýnda Antakya'da doðdu. Ailesinin kökeni Konya – Ermenek'di. Konya'da ortaokul ve lise'yi parasýz yatýlý olarak okudu. Liseden sonra Hava Harp Okulu'nu girdi ve 1967 yýlýnda Hava Subayý olarak Türk Silahlý Kuvvetlerin'nde görev yapmaya baþladý. Bir süre pilot eðitimi gördükten sonra Maliye Subayý oldu. 1975 - 79 yýllarýnda Adana Ýktisadi ve Ticari Ýlimler Akademisi'nde okur. 1989 yýlýnda Binbaþý rütbesinde iken emekli oldu. Önemli ilk ürünü Cumhuriyet Gazetesi Sanat ekinde (1971) yayýnlanmýþtýr. Daha sonralarý; Varlýk, Türk Dili, Türkiye Yazýlarý, Güney gibi dergilerde öykü, þiir, deneme ve eleþiri yazýlarý çýkmýþtýr. Ýlk romaný ' Ökse 'de (1972), çalýþmayý aða oðlu olmasýna yediremeyen, dört çocuklu bir aile babasýyla, kendisiyle en az yirmi yaþ küçük karýsýnýn çýkmazdaki yaþam öyküsünü konu eder. Romanda geçen, Nuriye tipi gerçekten Antakya'da yaþamýþ bir kadýndan esinlenerek kurgulanmýþtýr. Ökse'nin devamý olan, 'Yaðmurla Giden' romaný da Hatay'ý anlatýr. 'Acýnýn Askerleri' Ýþgal ve kurtuluþ günlerinden baþlayýp, 1980 mahalle iþgallerine kadar uzanan süreci kapsar. 1974 yýlýnda yayýnlanan 'Umut Zamaný' romaný Hatay ve Çukurova'daki dýþ göç olgusunu ele alýr. Belgesel roman özellikleri taþýr. 'Kalanlar ve Gidenler'de Akdeniz kýyýsýndaki bir kasabanýn sýnýrlarý içinde 1957 Türkiye'sinden bir kesit sunar. 'Sonsuz Aþkým Hatay' (2006) isimli aný kitabý, çocukluk ve ilk gençliðinin geçtiði Antakya'yý ve Ýskenderun'u anlatýr 'Baraka' adlý romanýnda, havacýlýk mesleðinden edindiði deneyimleri, Ýncirlik üstünde olup bitenleri dile getirmiþtir. Bunlarýn dýþýnda pek çok öyküde Hatay ve Çukurova'yý anlatýr. 12 Mart dönemini 'Ahtapot ' isimli romanýnda, Sivas olaylarýný ise 'Ateþ Uykusu'nda anlatmýþtýr. Kendisi de Sivas'da yanmaktan kurtulanlardan biridir. Son romaný 'Çatalkaplan' gerçek hayattan alýnmadýr. Kendisiyle, zamanla ve toplumla yüzleþme romanýdýr. 2005 - 2011yýllarýnda ülkemizde ki yaþanýlanlarý anlatýlýr. Kurumlar ve kiþiler gerçektir. Bütün bunlar, memleketine ve halkýna bir þekilde kültürel bir borç ödemedir. Çok yönlü bir yazardýr. Edebiyatýn her alanýnda kalem oynatmýþtýr: Roman, þiir, deneme, eleþtiri, tartýþma, gezi yazýlarý... Yazýnsal ürünlerinin dýþýnda, çeþitli formlarda, dörtyüzü aþkýn oyunu TRT radyolarýnda seslendirildi ve yayýmlandý. 90'lý yýllarýn baþýndan beri resim eleþtirleri ve sergi yazýlarý yayýmlanýyor. Burhan Günel, bir dil ustasýdýr. Akýcý ve duru bir dil kullanýr. Daha çok dönem romanlarý yazmýþtýr. Zaman ve mekan eserlerinin temel ana öðesidir. Ýmgeyi þiirlerinde olduðu gibi, romanlarýnda da zengin bir þekilde görmek mümkündür. Eserlerinde halkýn acýlarýný sýkýntýlarýný sevinçlerini anlatmýþtýr.Muzaffer Buyrukçu, þöyle demektedir: “Burhan Günel, öteden beri çocuklara, yeniyetmelere, kadýnlara, yoksul ve orta tabaka insanlarýna yazarlýðýnýn kapýlarýný açmýþtýr. Öykülerini, romanlarýný onlardan oluþan bir kadronun serüvenleriyle doldurmaktadýr..”
Romanlarý Cumhuriyet Tarihinin panoramasýdýr. Þiir için, 'Þiir benim ilk aþkýmdýr. Sonsuzdur ve hep gizli. “ der. Eserleri; Þiir: Sonsuz ve Gizli, Adýnla, Aþk Dedim Ona. Roman: Ökse (1972), Umut Zamaný (1974), Yaðmurla Giden (1976), Aksayan (1979), Acýnýn Askerleri (1981), Kalanlar ve Gidenler (1984), Ve O Güzel Kadýnýn Çocuklarý (1985), Eski Desenler (1986), Yasak Odasý (1987), Baraka (1991), Ateþ Uykusu (1997), Ateþ ve Kuðu (2004), Güz de Geçer, Bülbülü Öldürelim (2008), Ahtapot (2011), Bütün Zamanlar( 2009), Çatalkaplan (2012). Öykü: Sevgi Baðý (1974), Baþka Bir Yaz (1980), Dünyanýn En Güzel Kadýný (1984), Yine Bir Gülnihal (1984), Nergiz (1985), Bisiklet Günleri (1987), Fayton (1988), Evet Aþk(1990), Ateþi Seçtim (1993), Karanfil ve Hançer (1994), Çiçekler Korunaðý (1999), Kar Düþleri (2000), Uzun Yol Sürücüsü (2001). Sonsuz Aþkým Hatay (2006), Ýnceleme-Deneme-Eleþtiri: Benzer Romanlar(1986) Karþý Yazýlar (1994). Günlük: Günlerden (1994), Çocuk Edebiyatý: Evcilik Oyunu (1973), Aðlama Bebeðim (1976), Dost Eller (1980), Sevinç Dolu Bir Akþam (1980 ), Kayýsý Aðacý (1987), Penceredeki Çocuk (1981). Ödülleri: 'Sevinç Dolu Bir Akþam' ile Kültür Bakanlýðý'nýn düzenlediði Çocuk yapýtlarý yarýþmasý'nde Baþarý Ödülü'nü kazandý (1979). Mehmet Ali Yalçýn Roman Ödülü'nü 1982'de, 'Kalanlar ve Gidenler' ile aldý. 'Acýnýn Askerleri' ile Mehmet Ali Yalçýn Roman Ödülü'nü (1981), 'Baþka Bir Yaz' ile Türk Dil Kurumu Ödülü'nü (1981), 'Yine Bir Gülnihal' ile Nevzat Üstün Öykü Birinci Baþarý Ödülü'nü (1983), 'Söylence' ile Ömer Seyfettin Öykü Ödülü'nü (1984), 'Ateþ Uykusu' ile Yunus Nadi Roman Ödülü'nü (1997), Çiçekler Korunaðý ile Yunus Nadi Öykü Ödülünü kazandý (2000). Truva Kültür Sanat Ödülleri / Yýlýn Edebiyatçýsý (2005) ödülünü almýþtýr. Son yýllarýnda hastalýklarla uðraþarak geçti günleri. Hasta haliyle yine de yazmadan vazgeçmedi. Burhan Günel, 21 Aralýk 2012 günü, 64 yaþýnýn eþiðinde aramýzdan ayrýldý. Kýrkbir yýldýr aralýksýz yazan, Burhan Günel'e kýrkbir kere maþallah demeden geçemiyoruz. Iþklar içinde yatsýn. Daha anlatacak çok þeyleri vardý. Edebiyat dünyasý deðerli bir yazarýný daha kaybetti. Sanatýn para etmediði yýllarda dirençle yazdý, üretti. Cesurdu, yiðitti yeldeðirmenlerine karþý mücadele ile geçti ömrü. Eserleriyle aramýzda hep yaþayacak.