Kuþlar, hilkatin incileri. Onlar, gökyüzünde süzülürken de dallarda cývýl cývýl öterken de Sükut ederken de güzel. Her kuþ, bir kavrama remiz olsa da biz Süleyman deðiliz. Ancak; onlarýn adlarý etrafýnda efsaneler düzer, türküler yakar; anlatýr, söyler , dinleriz. Onlar da dile gelir sevinçlerimiz, enînlerimiz.

Bazen havada bir çift turna görürüz. Yahut Kaf Daðýn’ da bir Zümrüdüanka severiz. Sevmesine severiz de adýný kimselere diyemeyiz. Kimi zaman þarkýlar tercüman olur hislerimize. Ýçimizin ateþini birazcýk hafifletebilmek adýna, belkide haddimiz aþarak, kendimizin yerine bir kuþu koyar, “Senden bilirim yok bana bir faide ey gül! /Gülyaðýný eller sürünür çatlasa bülbül.” diye feryat ederiz. Lakin, duyan olur mu bu feryadýmýzý bilemeyiz.

Tüm þekvamýzý, âhýmýzý kuþlara yükleriz nedense. Efsanelerimizde darda kalan, bunalan biri kuþ olup uçar da kurtulur. Biz de ferahlarýz biraz. Bir yusufçuk kuþ ötse yüreðimiz burkulur, hüznüne ortak oluruz. Yusufçuðun sesini duyduðumuzda O efsaneyi anlatýrkenki sýcaklýðýyla annelerimizin þefkatli sesi çýnlar kulaklarýmýzda. Yahut bir güvercin kýlýðýnda pirimiz gelip bizi kurtuluþa çaðýrýr.

Turna hasretin remzi olur, bülbül âþýðýn. Güvercin, biraz vefanýn, biraz güzelliðin adý. Nefes alýp verinceye kadar ki zamanda yuvasýný kuruverir bir maðaranýn giriþine de kötülerin, eblehlerin, þakilerin gözüne perde olur.

Çerden çöpten yuva kurar, bala uçurur kuþlar. Biz kuþlardan uzak edemeyiz. Birazda onlara benzetiriz kendimizi. Deyimlerimizde atasözlerimizde yeri vardýr onlarýn. “Yuvayý diþi kuþ yapar, her kuþun eti yenmez, Þimdi bir kuþa benzedi.”gibi. Hürriyetin remzidir onlar “Bülbülü altýn kafese koyarýz da ille vatan deyiþini duyarýz.” Kuþlar gibi hür olmayý isteriz

Mevsimleri kuþlarýn kanat sesleriyle süsleriz. Medine’de medfun sevgililer sevgilisine leyleklerle selam göndeririz her sonbahar. Sonra, onun selamýný alýrýz dönüþlerinde. O emanet ki Baþýmýz gözümüz üstüne, hep ayrý bir yeri var gönlümüzde.

Kuþlar, ruhumuz arýnýr gülüþlerinde. Gönlümüz sükuna erer kanat sesleriyle. Ah kuþlar! Onlarla anlatýrýz sevgiliyi kýskanýþýmýzý bile “ Üstünde uçan kuþlarýn tutup kanatlarýný yolasým gelir.” diye türkülerde.
Ankara,06.01.2010