Sevgili okuyucularým þimdi bir deney yapacaðýz sizlerle.Bu deney bâzý gerçekleri anlamamýz için oldukça lüzumlu..Hemen yakýnýnýzda duran sürâhiden temiz bir su bardaðýna, içme suyu doldurun.Suyun bardaða dolarken çýkardýðý o sesin tadýna varýn önce-Tabii ki bu güzel suyun tadýný doyasýya çýkarabilmek için Afrika’da susuzluktan vücudu buharlaþmýþ, ardýndan da akbabalarýn yemi olmaya aday olmuþ o küçük çocuðu hatýrlamamanýz gerekiyor.Çünkü bu durum iþtahýnýzý kaçýrabilir-

Evet insanýn hücrelerinin bir parçasý olmanýn verdiði mutlulukla þýrýl þýrýl þakýyan suyu þimdi bardaða koydunuz sanýrým.Bardakta þeffaf bir su size gülümsüyor.Þimdi de bu þeffaf ve gülümseyen sudan bir yudum alýn. Sonra da þu ilginç haberleri hatýrlayýn:

“Güneþ sistemi dýþýndaki bir gezegenin atmosferinde su bulunduðu tespit edildi”, “Mars’ta su bulundu”

Þu anda belki de az önce bir yudum aldýðýnýz suyun ýslaklýðýný hâlen aðzýnýzýn içinde hissediyorsunuz.Eðer içtiðiniz su, tatlý su ya da yayla suyuysa, suyun tadý da damaðýnýzda tatlý bir tad býrakmýþtýr herhalde.

Þimdi de bütün kâinatý avuçlarýnýzýn içine alýn hâyâlen de olsa.Nebulalara bakýn, tüm gezegenleri inceleyin, galaksileri bir tadýn.Karadeliklerin, galaksilerin, güneþ fýrtýnalarýnýn acý tatlarý yüzünüzü buruþturmanýza yetti sanýrým.

Tam da bu satýrlarý yazarken gök gürültüleri geliyor kulaðýma.Topraða düþen yaðmur tânelerinin tatlý þýrýltýlarý da þenlendiriyor beni.Gülümsüyorum sâdece, tek gülümseyenin ben olmadýðýný bilerek.Çiçekler, böcekler, türlü türlü hayvanlar da gülümsüyorlar, âdeta bayram ediyorlar..Onlar bu latif güzelliðin deðerinin farkýndalar çünkü.Yaþamak için, yaþamýn tadýný alabilmek için bu güzelliðin farkýnda olmak zorundalar.Tam da bu esnâda bir çocuðu görüyorum pencerede, kendi kendine konuþur vaziyette. “Çocuðum ne diyorsun öyle?” diye soruyorum ona.Üç yaþýn o doðal tatlýlýðýyla “Mamurla konuþuyom” diyor.Daha bir mutlu oluyorum ve yine gülümsüyorum.Yaðmurun güzelliðini anlamýþ olan ve yaðmurla sohbete koyulmuþ bulunan üç yaþýndaki bir çocuk beni güldürüyor.Çocuklara bile rahmet, bu yaðmur.

Yaratýcýnýn "Bütün canlýlarý sudan yarattýðýmýzý (görmüyorlar mý?)" (Enbiya, 30) diye sesleniþi geliyor aklýma,.Þimdi bu söz daha bir anlamlý oluyor benim için.

“Bütün canlýlarý sudan yarattýk”

Bu kutsal söz, bana o kadar anlamlý, o kadar tatlý geliyor ki, yaðmur damlalarýnýn yere çarparken çýkarttýklarý o þýp þýplarý unutuveriyorum birden.Çünkü bu sözden anlam damlalarý yüreðime ve aklýma damlamaya baþlýyor þimdi.Bu sözün tatlýlýðýna býrakýyorum tüm zihnimi.

Yaðmura daha bir yakýnlaþmak istediðim için pencereyi açýyorum; etrafý saran kuþ cývýltýlarýyla sarmaþ dolaþ oluveriyorum. Çiçek ve çimen râyihâlarýný burnuma kadar taþýyan azotumsu havanýn tânelerini de vücudumun, beynimin hücrelerinde misâfir ediyorum mutluluk hormanlarýmýn resm-i geçidi eþliðinde.Yine gülümsüyorum daha bir cuþ-u huruþa gelerek.

Sonra “Güneþ sistemi dýþýndaki bir gezegenin atmosferinde su bulunduðu tespit edildi”, “Mars’ta su bulundu” þeklinde devam eden haberlerin neden bu kadar önemli olduðunu anlýyorum.Kutsal sözlerle de ifâde edildiði gibi “Suyun bulunduðu yerde hayat da bulunuyor” Yeni bir hayat formu bulabilme arayýþý, suyun varlýðý ile oldukça fazla alâkalý.Günümüz bilimi de Kur’an’ýn tespitini kabul ediyor.Bilim de “Hayat sudan oluþmuþtur” diyor.Bunun için de su gördüðü yerde, -velev uzayda da olsa- hayat vardýr düþüncesine kapýlýyor.

Bilim kendince hayatýn formülünü bulduðunu sanýyor..H2O = Hayat demekle iþ bitmiyor tabii ki.Çünkü Mars örneðinde olduðu gibi su ya da buz kütleleri bulunsa da hayat oluþmamýþ olabiliyor.Tabii ki biz dünyadaki gibi biyolojik bir hayattan bahsediyoruz burada.O gezegenlerin farklý bir hayat sistemi varsa, o zaman kendi bulgularýmýza göre cansýz gördüklerimizin canlý olabilme olasýlýðý da oldukça yüksek.Bu da araþtýrýlmasý gereken ayrý bir mesele tabii ki.

Hayat formülize edilemiyor örneklerden de anlaþýldýðý gibi.O, yâni yaþamýn kendisi, sanki apayrý bir hayat kaynaðýndan besleniyor.Bu hayatýn oluþmasý için sâdece su da yeterli deðil ve hayat susuz da oluþmuyor.Dünya adlý gezegenin her yönden aldýðý konum, þekil, durum gibi özelliklere ihtiyacý var hayatýn.Güneþin, ayýn ve diðer bütün kürelerin, gezegenlerin aynen bu þekillerde ve konumlarda olmasýna ihtiyacý var hayatýn.Su ve ardýndan doðan hayat ise kâinat fabrikasýnýn sâdece birer sonucu.Koskoca bir kâinâtýn bütün iþleyiþi, bütün çarklarý, parçalarý önünüzde duran þu bir bardak suyu, dünyâ memesinden saðmak için uðraþýp duruyorlar.Fabrika düzensiz ve yanlýþ kurulmuþ olsaydý, elbette netice de oldukça acý olacaktý.Belki netice diye bir þey de olmayacaktý yokluktan baþka.

Elbette insanlar, Marsta ve diðer gezegenlerde hayat arayýþýna devam edecekler.Çünkü en büyük provakatif eylemci “merak duygusudur” Yazýmýzýn baþýnda ifâde ettiðimiz haberleri ve benzerlerini daha çok duyacaðýz.Fakat bir yanýlgýya düþme ihtimâlimiz var.Bunu da dillendirmeden edemeyeceðim.

Uzayýn karanlýklarýnda dolaþýrken, benim az önce tattýðým; yaðmurun, gök gürültüsünün, o çimenle karýþýk toprak kokusunun lezzetine ulaþamayacaðýz.Az önce yudumladýðýmýz o bir bardak suyun, ýþýl ýþýl gülümseyerek ve þýrýl þýrýl þakýyarak sunduðu hayatý belki de oralarda bulamayacaðýz.Korkarým ki sonunda aya küstüðümüz gibi, üzerinde bir yaþam belirtisi bulamadýðýmýz o gezegenlere de küsüvereceðiz.Onlar zihnimizde yeniden o karanlýk câmitliklerine dönecekler.Kapkara bakýþlarýyla yüreðimize hüzünler yaðdýracaklar.Onlarýn dünyamýzýn masmavi yaþam dolu kafasýna düþebilecek; donuk, düzensiz, kâtil ve cansýz kütleler olduklarýný tahayyül ederken, bu devasa aðýrlýklarýn altýnda ezilip gideceðiz.

Ýþte bu yanýlgýya düþmememiz gerekiyor.Yaþam bulamadýk diye uzayýn karanlýklarýný idam etmememiz gerekiyor.Öncelikle þunu bilmeliyiz ki kâinat bugünkü þu hâliyle olmasaydý þu anda önünüzde duran þu bir bardak þeffaf ve hayat bahþeden su da olmayacaktý.Hâliyle o suyu yudumlayabilecek dudaklarýnýz, aðzýnýz da olmayacaktý.Siz de, hücreleriniz de, þu pencereden gelen toprak kokusu da, evinize girerken ayaklarýnýza dolanan mahallenin o minnoþ kedisi de, tatlý tatlý naðmelerle ruhumuza ilhamlar veren o kuþlarýn cývýltýlarý da olmayacaktý.Yâni kâinat bu þekliyle, bu kurgusuyla var olmasaydý “hayat” sonucu da olmayacaktý.O halde düzensiz, karanlýk gibi görünen o kâinat ve uzay fabrikasýnýn çarklarý, parçalarý olan çeþit çeþit sistemler, gezegenler, kara delikler; hayat, þuur gibi ýþýl ýþýl meyvelerin oluþmasýna sebebiyet verdikleri için teþekkürü; hatta o cansýz yanaklarýndan birer öpücüðü hak ediyorlar.Onlarda hayat izine rastlanýlmasa da deðil mi ki hayatý doðurdular, o halde teþekkürü hak ediyorlar.

O halde az önce avuçlarýnýza aldýðýnýz o kâinatýn derinliklerini, uzayýn boþluklarýný, kara delikleri, nebulalarý, galaksileri hemen önünüzde duran içi su dolu bardaða boþaltýn.Bütün o kâinat fabrikasý parçalarýnýn, makinelerinin bir sonucu olan bu sudan bir yudum daha alýn lütfen.Göreceksiniz ki, bu þeffaf ve hayat dolu su, þimdi daha tatlý, daha lezzetli.Deneyimizin sonucu ne kadar da lezzetli oldu deðil mi?

Çünkü suyu oluþturan o fabrika, güzellikler üretmek için tasarlanmýþ.Öyle bir fabrika ki dünya denilen “Yaþam Çeþmesinin” milyarlarca musluðundan, milyarlarca hayat fýþkýrtacak þekilde tasarlanmýþ.Aðaçlarýndan meyveler, bal arýlarýndan ballar, ipek böceklerinden ipekler, çiçeklerinden türlü türlü güzel kokular damlayýp duruyor sonsuzluða.Bu güzel sonuçlar için uðraþýp duran “mutfaktakileri” yâni tüm uzayý ve kâinatý unutmamak gerekiyor.

Týpký sabahýn erken saatlerinde elimize ulaþan o bilgi kokulu taptâze gazetenin ardýndakileri, gece seyrettiðimiz o televizyon programýnýn oluþmasýna sebep olan yüzlerce insaný, ya da sýcacýk bir ekmeðin ekmek olabilmek için geçirdiði birbirinden sanatlý safhalarý hatýrlamamýz gerektiði gibi hatýrlamalýyýz; önümüzde durup duran þu bir bardak suyu bizim için hazýrlayan “mutfaktakileri”

Uzayýn karanlýklarýnda da yaþamýn izini kokladýktan sonra, “mutfaktakileri/fabrikadakileri” “yaþam” için çalýþtýran O “Mutfak Sahibine/Fabrikatöre” de sonsuz teþekkürlerimizi sunmalýyýz.

Birkaç yudum alarak tadýna baktýðýnýz o bir bardak sudan kalan suyu da, yazýmýn baþýnda satýr aralarýnda bahsettiðim; akbabalarýn parçalamak için bekleþip durduðu, o Afrikalý, cýlýz siyâhi çocuða, o ölmeden yetiþtirebilirseniz en faydalý iþi yapmýþsýnýz demektir.

Bütün bu gerçekleri anladýktan ve yapmamýz gerekenleri gücümüz yettiðince yaptýktan sonra, belki Fuzûli gibi þöyle cesur konuþabiliriz:

Umduðum oldur ki rûz-ý haþr mahrûm olmayam
Çeþm-i vaslun vire men teþne-i dîdâra su*



Oðuz DÜZGÜN


*O diriliþ –haþir- gününde, güzel cemâline susamýþ olan bana, kavuþma çeþmenin su vereceðini, (senin Rýzana, þefaatine kavuþacaðýmý), ummaktayým.