Pencere önünde Istanbul'da sokak kýzý Ýrma ...

Gözümün önünde alabildiðince mavi gökyüzü. Hava da uçuþan, etrafla salýnan kuþlar. Ýnce bir çizgi, (uçak izi ince) görünümde. Birden maviden geçiþ Asos'a...


Mekan Asos olsa, penceremden de denizin ýþýltýsýný izlesem. Binsem büyülü bir halýya, taþýsa beni semalarda Asos'a. Kervansaray Otel'de kalsam yine. Nefis mezeleriyle, balýk yesem yanýmda bir kadeh þarabýmla. Kulaðýmda dalga sesleri olsa, sonra ayaklarýmý suya soksam soðuða raðmen.Yaþadýðýmý hissetsem, yürüsem tüm sahil boyunca.


Balýkçý teknelerini seyretsem, yörük halýlarýný incelesem, dokunsam tüylerine. Gün batarken ince belli bardakta çay içsem.Bir nefeste Asos'u yaþasam yine. Köþedeki köpekle oynasam, üþüsrm, üþüyen ellerimi ýlýk nefesimle ýsýtsam. Gece çökünce taþ duvarlarla örülü odamda yazsam þiirlerimi.

Akþam, sessizlik... Gece yarýsý olsa, az kalsa dolunaya... Dolunayda sahilde ateþ yaksam yine, atsam tüm sýkýntýlarýmý küllerine. Üzerime battaniye alýp, dolunayda kalsam sabaha kadar. Közde kestaneler kýzartsam, patatesler gömsem ateþe yine...

Hiç sabah olmayacak gibi beklesem geceyi. Midilli Adasý'na el sallasam, denizde uzaklaþan gemileri saysam. Hafif bir rüzgar esse gecenin karanlýðýnda ... Düþse ayýn gölgesi denize... Dolunay hiç bitmese...

Asos hep beni beklese...

Yeþim Þahin

14/03/2000