"Gözlerinin içine baþka hayal girmesin" diye þarkýlar söyledim geçen hafta. Taksim'de Nevizade'de bir meyhanede salaþ masalarýn arasýnda. Elim ürkek ürkek uzandý, þarkýyý söyleyenlere . Baðýra baðýra þarký söyleyenlere sessizce dokundum elimdeki parayý býrakýrken.

Çok deðil geçmiþ zamanlara gittim hayalimde. Hayal mi ben mi uydurdum bilmiyorum. Gecenin karanlýðýnda çalan telefon sesi ile fýrlamýþtým yataktan. Deli dolu sesler arasýnda bir ses sessizce " Aþk bu iþte; gecenin yarýsýnda sevgiliyi uyandýrmak seni seviyorum" diye baðýrmak diyordu. Sabah uyandým gerçek deðilmiþ...

Geceydi, soðuktu hava çaresiz vücudum yataðýmda yalnýzlýðý ile baþbaþa... Bir yanda beraber olmak istenen -rüya mý gerçek mi bilinmeyen - aþk bir yanda hayatýn tüm yanlarý. Ýnanmak ve inanamamak eski bir tragedyadaki gibi.

Yaþamýn mutluluðunu tadarken býrakýp gidersen yaþayamam derken tersine dönen dünya. Kýymeti bilinmeyen günler, yok olan hayaller ve kaybedilen yaþamlar. Bir sonbahar vurgunu desem deðil mevsim kýþ. Yüreðe karlar yaðýyor mevsim çoktan deðiþmiþ. Aþk bahar meltemiymiþ buluþulamayan yaz güneþiymiþ.

Zaman geçmiþ gitmiþ deli kýzýn rüyasý güne girmiþ.Küçük küçücük bir kýzmýþ; hayalleri, istekleri, gerçekleri yaþanacaklarý varmýþ. Ne olmuþsa bir anda olmuþ. Ýçtiði dökülmüþ, gördüðü rüyadan ýslanarak uyanmýþ. Etrafý keskin bira kokusu sarmýþ. Az öncesine kadar menekþe kokularý taþýyan nefeste hýçkýrýklar baþlamýþ. Mumlarýný yakmýþ, tütsüsünü içine çekmiþ. Karanlýkta kendini; bilmediði dilde þarkýlar söyleyen kadýnýn naðmelerine býrakmýþ. Aðlamak istemiþ, aðlayamamýþ. Bir kaç mum üflemiþ, dilek dilemiþ gerçek olmayacaðýný bile bile...

Bir dilek tutmuþ gecede
sadece küçük kýzlarýn bileceði
kapatmýþ gözlerini
sabah olmuþ rüya bitmiþ


20/01/2003 23,53 Ýstanbul