GÖZLER

Hep düþünür dururum. Hangi sevda hangi gözle daha farklý bakýyor sevgiye, hayata. Hiç konuþamadým ki, bulamadým ki hazýr olan bekleyen, anlatmaya
can atan sevda. Her öykü bir gizlilik taþýr ya iki insan arasýnda , her gözde de farklý gizemler. Kimi gözler vardýr donuk donuk bakar insana, hiç anlamazsýn
ne düþündüðünü bilemezsin, hatta korkarsýn o anda. Belki dünya güzeli kalp taþýr ama bilemezsin. Bazýsý kýpýr kýpýrdýr, parlar ýþýltýlar saçar. Mutlu
dersin, izlemeye baþlarsýn bir de bakarsýn korkunç bir hikaye. Derinlikler diz boyu, ama gözler direnmiþtir hayata. Hüzün taþýr kimileri de . Gülse
bile hep hüzün vardýr gözlerinde. En çok o gözlerde kaybolmak ister insan sevdamýn hüznü nasýl olacak diye meraktan. Paylaþmaz ki, anlatmaz ki
edasýný. Kendi sessizliðinde yaþar durur hüznünü. Çoçuklarýn gözleri vardýr, ilgi dolu, merak dolu cin gibi bakýþlar. Pýrýl pýrýldýr onlar, yargýlamazlar, suçlamazlar, bakýþ atmayý bilmezler. Çocuktur onlar. Çocuk
sevdalar yaþamak kimbilir. Sevdanýn gözlerini yaþamak. Sevdan da; sevdanýn gözleriyle bakmak anlam bulmak yaþamak. bilemedim, göremedim,
bulamadým.

Sevdanýn gözleri ne renk?

22.11.2000/23.00 Yesim Feneryolu