Ana dili yalnýzlýk olan duygularýn esiriyim bu gece. Zaman denen tik taklý anlarýn düþüncelerim de öpmediði yerleri arýyorum ilerlemiþ saatlerde. Zaman unutturacakken geçmiþ zamanlarýn verdiði sýkýntýlarý... Nerede unutmak istediðim duygular. Hiç birinin yok olmasýný isteyen kim? Hepsi gerçek hepsi yaþanmýþlýklarým.Yaþadýðým her anda ben varým... Hangi duygumdan hangi anýmdan vazgeçebilirim ki? Bu hayat kimin benim deðil mi?

Yalnýzlýðýn ortasýnda yokluðunu hissettiðim duygular ile konuþuyorum fýsýltýlý kelimelerle. Düþ sevgili hayalinin ortasýnda umutsuzluk tadýnda bir hüzün. Bir yan da hüzün bir yan da düþ sevgili. Bir bütünün iki parçasý sanki... Birinin yanýnda yer almak ikisinin arasýnda kalmak demek gibi. Hiç ulaþamayacaðýný ya da kaybedeceðini bildiðin bir þeyi ister gibi ... Hayatýn da bir gün bitecek ama hayatý dolu dolu yaþayacaðýn gibi... Hatýrlamak istediðin rüya gibi... Yüreðinde yaþattýðýn sevgilerin ayný göðün altýnda ayný yaðmurlarla yýkanýp ayný bulutlarýn altýnda yaþadýðý gibi. Yokluk kaçaðý duygular seli.

Eðer olsaydý hüzünlü bir beste gibi ana dili yalnýzlýk olan duygularýn esiri... Ömür boyu sürerdi masum bir öpücüðün etkisi...

Yeþim Þahin
27/02/2003 01:18 Ýstanbul