Kaybettik



Neleri kaybettiniz bu güne kadar? Çok istediðiniz halde o an uygun olmayan sebeplerden dolayý neleri gözden çýkardýnýz? Çok deðil mi? Sayýlamayacak kadar çok.

Ýlk kayýplarýmýza bebekken baþladýk. Çok sevdiðimiz annemiz. Bizi seven, bizi besleyen, kirlenince altýmýzý deðiþtiren annemizin kucaðýný büyümeye baþladýkça kaybettik Daha bir kaç ay öncesine kadar aðladýðýmýzda sýðýnak olan sýmsýcak göðüsü, büyük bir aðlamaya, soðuk bir oyuncaða býraktýk.Büyüdükçe elimize oyuncak tutuþturdular, oynayalým aðlamayý keselim istediler. Aðladýk sustuk, aðladýk sustuk. Sevmenin, istemenin kaybetmek olduðunu gördük iþte daha yolun baþýnda. Yavaþ yavaþ emeklemeye baþladýk, sonra yürüdük. Yürümenin ilk adýmlarýnda bizi destekleyen ellerimizi tutan elleri kaybettik yine. Konuþmaya çabaladýk. Aðzýmýzdan çýkan her kelimede ilk önce alkýþlanmayý öðrendik. Sonrasýnda konuþtukça yerli yersiz sorular sordukça "Sen sus çocuksun. Þimdi sýrasý deðil, konuþma " sözleriyle tanýþtýk. Çok sevdiðimiz alkýþ seslerini kaybettik. Kendi halimizde yasamayý öðrenmeye baþladýk. Biraz daha büyüdük yuvaya baþladýk, evdeki sýcacýk yataðýmýzý oyuncaklarýmýzý kaybettik. Oyunlar, eðlenceler, yeni çevreler, arkadaþlýklar öðrendik. Öðrenmenin ne demek olduðunu, disiplinin okuldaki yerini gördük.

Ýlkokula baþladýk, çocukluk yýllarýmýzý kaybettik. Ýlkokulda her yeni gün yeni bir harf, hece öðrenirken hayallerimizi kaybetmeye baþladýk. Sorgulamalarýmýzý, merakýmýzý yok ettik. Kim kaç yýlýnda doðdu, o musluktan akan suyla bu havuz kaç saatte dolar, Katmandu'nun baþkenti neresi derken oyun oynamayý kaybettik. Her geçen yýlda yeniliklere kucak açarken geçmiþin
deðerlerini yok ettik. Büyüklere saygýnýn, küçüklere sevginin gerekliliðini önemsemedik. Ortaokul çaðlarýnda ne olacaðým derdine düþüp ilk duygularý kaybettik.Aklimiz beþ karýþ havadayken çocuk olmanýn verdiði rahatlýðý yitirdik. Ergen olduk, ilk aþklarý yaþayamadan aðlamamayý öðrendik. Eski doðallýðýmýzý kaybettik.

Üniversite yýllarýnda ilk gençlik hallerimize vah ile sorumsuz yasamayý istedik. Nasýl olsa istediðimiz, hayal ettiðimiz yerdeydik. Hayatýmýzý kazanacaðýmýz, bizi adam ya da kadýn yapacak yerde. Kimimiz hayal ettiðimiz okullarý geleceðin mesleði okullara kaptýrdýk. Daha baþlamadan kaybettik.Mezun olduk, keplerimizi havaya atarken en güzel anlarýmýzýn o üniversite yýllarýnda kaldýðýný bilemedik. Kendimizce tek düþünce olan " Ah bir okul bitse” "Aksam olsa da eve gitsek" sözleriyle yer deðiþtirdik. Geçen yýllardaki mutluluklarý hep bir sonraki adýmý düþünerek nasýl yaþadýðýmýzý anlayamadan kaybettik. Sevgilerimiz oldu, ya çok sevildik ya da çok sevdik. Bir gün dost olaný yarýn kaybettik. Ýte kakýla iyice hayatý öðrendik. Yalnýzlýðýn kötü bir þey olmadýðýný etrafýmýzdaki dostlarýmýzdan yediðimiz her kazýkta öðrendik. Kötü olsa da kimseye güvenmemeyi öðrendik. Güven duygumuzu kaybettik.

Yeni evler kurduk, yeni aileler oluþturduk. Annemizin, babamýzýn varlýðýný kaybettik. Onlar vardý ama kendi dünyamýzla o kadar meþgul olduk ki onlara ayýracaðýmýz vakitleri kaybettik. Sevgimizi tam anlamýyla yaþayamadan hayat derdiyle mutluluðumuzu unuttuk. Elimize geçen fýrsatlarý "Aman vakti deðil, aman nasýl olur" derken baþkasýna vererek kaybettik. Belki doðru anda doðru iþler yaptýk kim bilir ama hep bir yanýmýzý eksik hissettik. Hissettik çünkü kaybetmeyi çok erken öðrendik.

En kötüsü ne kaybettik biliyor musunuz? Gün geçti yaþama tutunmak adýna "BÝZ OLMAYI KAYBETTÝK." Seni seviyorum demenin, zor bir söz olmadýðýný öðrenemedik.Gördüðümüz sevdiðimiz insaný son kez görecekmiþ gibi düþünemedik. Hep yarýný düþünüp, hep yarýný yaþadýk. Ayrýldýk, kýrýldýk, zorlandýk, kaybettik ANI YAÞAMANIN MUTLULUÐUNU bilemedik.

Ýçinizdeki sizi kaybetmeden ne olur kendinize bir iyilik yapýn ve göze alamadýðýnýz ne varsa onu yapmaya çalýþýn. Kim bilir biraz ötesini, kim bilir baþka neleri kaybedeceðimizi.

Kazananlardan olmanýz dileðiyle...

Yeþim Þahin 30/01/2001