Aylardan Temmuz

Aruoba- Süslü gezinti teknesinin Boðaz'a yaydýðý pýrýltýnýn sana
gelen yansýsýný orta yerinden kesiverir Tokmak Burnu, o önünden
geçerken(8./63).

Suvak- Ufukta iki geminin üstüste geldiði o anda, yeni doðan Ay da
batan Güneþ'e pas vermektedir, Sedef Adasý'nda.

Aruoba- Yukarýdan Kuzey-Doðu'dan Güney-Batý'ya tek tek , ufacýk,
parlak Bulut parçalarý sürüklenirken, tam tersi yönde, hafif bir
Rüzgar geçiyor, dalgalarý okþayarak, aþaðýdan(1./62).

Suvak- O Leandros fenerinden gözünü alamýyor musun, konjunktivit
oldun öyleyse delidolu Poyraz'dan; göremiyorsun sana atýlan kulaçlarý
Yunus akýnýndan. Açarlar gözlerini sevda körlerinin onlar,
kutsaldýrlar.

Aruoba- Balkondaki çiçek kutusuna dolduracaðýn topraðý talan edilmiþ
bir koruda nasýlsa ayakta kalabilmiþ bir görkemli Akçaaðaç'ýn
dibinden toplarsan, gün olur, bakarsýn, süs bitkilerinin arasýndan,
hiç tanýmadýðýn enfes bir fidan boyvermiþ(5./63).

Suvak- Salonun en kuytu köþesinde havasýzlýktan bunalan devetabaný
(bir holdinge açýlýþ hediyesi), cam güzeline gönül koymuþ ve nefis
bir deve kuþu doðurmuþ, yumurtasý öksüz doyuran.

Aruoba- Bir yaný ezik, çarpýk, sanki mahçup, çekingence beliriverir
Ay, þehir ýþýklarýnýn üstünden aþýp- sanki geldiði karanlýklara bir
an önce geri dönmek istermiþ gibi- yüzü (utançtan olacak) kýzarmýþ,
ama, hem de sanki muzip muzip gülümseyerek...(19./64).

Suvak- geçirdiði son "canavar" kazasýndan suratýnýn yarýsýný
kurtarabilmiþ delikanlý Ay..., çarpýk çurpuk belirdiði karanlýktan
þiirsel aydýn Umud'a yamuk yamuk gülümsüyor, "yesin oni ninesi"
dercesine...

Aruoba- Ýncecik Ay; peþinden koþan Venüs; bir de, kýsýk sesli bir
Martý...(14./63).

Suvak- Son çare Asklepsios

Diriltse diriltse o diriltir sesini

Yeter artýk bu atalet

Ýlgime reva bu mu

Adalet

Þifa sana bu þairler

Taze kan Hesperidlerden

Athena'ya sor istersen

Aðzýný açabilirsen

Þuh bir Martý çýkacak

Cýrtlak sesli bir Kartal'dan

Korusan kendini o üçgenden


Ayten Suvak


Oruç Aruoba/ Tümceler