Deðerli Yazým Dostumuz Sn.Þakir Genç Beyefendi,

Yazdýklarýnýzý okuyunca inanýn çok hislendim.
Çok anlamlý bir yazýydý. Adeta gerçeklerin ve acý tablonun fotoðrafýný çekmiþsiniz.
Ta uzaklardan, vatan-sever yüreðinizin dost kollarýyla sarmýþsýnýz Cumhuriyet kankardeþlerinizi.
Biliyor musunuz, sýklýkla hep þunu düþünürüm "adaletsizlik duygusu, yangýndan daha beterdir, anýnda yürekleri tutuþturur, kýyýcý duygularla yakar insaný, yöneticilerin ellerinde söndürmek varken, neden bu yangýný izliyorlar?" bir türlü de bu düþüncemi bertaraf edemiyorum:
Zaman zaman da kendimle söyleþiyorum ve sorularýma yanýtlar arýyorum, duygu sokaklarýnda avare dolaþýyorum.
Size bir kaçýný yazmak isterim.
Soru: "Neden bu hýrs ve koltuk hevesi insanda var?"
Yanýt: Nihayetinde can bedenden ayrýlýnca o koltuk boþ kalacak.Koltuðu öte dünyaya götüremeyeceðimize göre... Madem o koltuða oturdun, o halde o koltuðun hakkýný ver.
Soru: "Nedir o koltuðun hakký?"
Yanýt: Adaletli olmak.
Ýþte bu "adalet" sözcüðüne takýlýyor kalýyorum: Soru/yanýt devam ediyor, bir türlü belgite varamýyorum.
Basýnda ve görsel medyadaki haberleri izleyince yüreðim sýkýþýyor.
"Kamu Vicdaný, Kamu Davasý," deyimleri aklýmda gel-gitler yapýyor.
Hani bir dava açarsýnýz, davacý olduðunuz, suçladýðýnýz, adaletin kefesine koyduðunuz kiþiyi affedersiniz, davanýzdan vazgeçtiðiniz halde, bir ay sonra bir "mahkeme celbi" gelir postadan. Neymiþ efendim?
"Kamu davasý" açýlmýþ!.
Yahu ben davamdan vazgeçmiþtim, o insaný affetmiþtim, þimdi bu ne iþtir?
Diye koþarsýnýz heyecanla adliyenin koridorlarýnda, size verilen yanýt hep aynýdýr:
"Kamu davasý sürmektedir".
Peki madem ki ben bir kamuyu temsil eden insaným, benim hem aklým hem de duygularým olduðuna göre. Bu duygularýmý yöneten bir yüreðe sahipken, o duygunun bir de adý var deðil mi?
VÝCDAN!..
Þimdi biz incinmiyor muyuz?
Kamunun Vicdaný Sýzlamýyor mu?
Kamuya Vicdan Davasý, açma hakkýmýz doðmuyor mu?
Konfüyüs'ün Adaleti aklýma geliyor; "Bir ülkede adaletin varlýðý kiþinin kendisini özgürce ifade etmesinden anlaþýlýr. Bir ülkede adaletsizliðin varlýðý ise kiþilerin baþýna buyruk davranýþlarýndan anlaþýlýr."
Ülkemde ve Dünyada þu an bir adaletsiz düzen almýþ baþýný gidiyor. Eline silah alan sýkýyor mazlumun kafasýna.
Aklým karýþýyor ve tek baþýna iþin içinden çýkamýyorum. Sonunda bende herkesin yaptýðý gibi ilahi adalete sýðýnýyorum.
Allah mutlak kesecektir suçlunun cezasýný, diye vazgeçiyorum düþüncelerden, ama "O akýl vermiþ bize, bu aklý da kullanmazsak olacaðý bu..." diyerek, söylenmeden de edemiyorum.
Sonra da hasar gören duygularýmý, Mirebau'nun þu sözleriyle onarmaya çalýþýyorum:
"...Adalet topaldýr, aðýr aðýr yürür, fakat gideceði yere ergeç ulaþýr."
Elbet gerçek gün ýþýðýna çýkacaktýr. Ve þu unutulmamalýdýr ki "ayna ýþýðý gördüðü sürece gerçekleri yansýtacaktýr. E.Piþiren" Ama aynayý kirletirsek gerçekler gözümüze görünmeyecektir.
Türk Ulusunun aynasýný, Mustafa Kemal Atatürk "Cumhuriyet" olarak 1923 senesinde bize hediye etmiþtir.
O aynamýzý kirlettik mi karanlýklarda kalmamýz kaçýnýlmazdýr.
Saygýdeðer Þakir Genç Beyefendi,
Yazým emekleriniz kalemimize esinlere neden olmaktadýr. Sizi beðeniyle takip ediyorum.
Varlýðýnýzý hissettiren kaleminiz var olsun.
Esenlikler dilerim.

Türkiye'den en derin,

Sevgi ve Saygýlarýmla

Emine PÝÞÝREN

Yazýma Esin Olan Yazýnýn Kaynak Adresi: http://edebiyatgalerisi.net/2011/12/olumu-gosterip-sitmaya-razi-etmek/