 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
ÝzEdebiyat - Yazarlar
|
|
| | | | IRamazan ACAR, (ölümü beklerken) |
| | hayatýn sýrrýný çözememenin dayanýlmaz hafifliði |
|
| | | IRKIM BEKDEMÝR, (Acaba bu dünyada adaþým ile tanýþabilecek miyim?) |
| | politika,spor ve araþtýrma |
|
| | Irmak AYDEMÝR, lubnatsi (Namaste) |
| | kendini düþünmeyen düþüncelerimin üvey çocuklarýdýr yazýlarým..ama hepsine yýllardýr öz çocuðum gibi bakar,besler,büyütürüm.. |
|
| | Irmak Soytaþ, (sil baþtan) |
| | Manzum þiir ve hikaye tarzý yazmakla ilgiliyim |
|
| | Ismail Cem, Ankara (Edebiyat Ýkliminde Bir Gezinti...) |
| | Üslüp kaygýsý gütmem, eski Türkçe kullanmayý severim. |  |  |  |  | | | | |
|
| | Issýz Yürek, (Sessizliðe Haykýrýþ) |
| | içimden geldiði gibi, sitemle dökülen sevgi sözcükleri |
|
| | | |
|
|
 |
|
Deðin sözcüðünün Anadolu Türkçesinde, 13. yüzyýldan beri kullanýlan en eski ve yaygýn sözcükler arasýnda olduðunu. Buna karþýn yeni türetilmiþ sanýlarak Türk dilinin yapýsýna, ses uyumuna aykýrý düþtüðünü söyleyen dilciler bile vardýr. Sözcüðün kökeni deðmek'e (ulaþmak, eriþmek, dokunmak) inmektedir. Bir yerden, bir baþlangýç odaðýndan bitim yerine varma, bitiþi bildiren ilgeç, tek, dek, deg gibi söyleniþleri de vardýr. |
|
|
