"Eğer hayat bir tiyatroysa, ben ön sıralarda bilet alıp arka sıralarda uyuklayanlardanım." – Franz Kafka"

Şiir > Bireysel

üzgün

1/2 bBi

Oturuyorum, kalabalık ve sessiz. / Sıcak değil henüz. / Bir

üzgün

Hazan

yine hazan, yine sararmış çaresizce dalından düşen yapraklar / yürekler telaş içinde, hangi

karamsar

Vurulmuş Sevda...

Geçerken gördüm / Ayrıldığımız yerlerde vurulmuş cansız bedenlerimi. / "her

olumlu

Kimbilir

KİMBİLR / Senle konuşurken sanki yanımdaymışsın / Aradaki mesafe vız

olumlu

Anladım

Anladım / Öyle bir hayat yaşıyorum ki / Cenneti de

karamsar

Ölümle Sevişmek

Ölümle gerdeğe girmek gibi bir şeydi bu… / Kendinle baş başamıydın?

olumlu

Saklı

tüm çirkin resimlerimi yırttım / geriye kalan iyi halim /

karışık

Yaşgünüm

![]() / Otuz beşe ne kaldı şunun şurasında... / küçücük

üzgün

Kehribar

yalnızlığa seğirir hücresi / tespihlik sabırlar emzirir karantinada / gittiği

Başa Dön