"Yine mi yılbaşı? Dünya dönebiliyorsa, biz de döneriz elbet. Ama lütfen, bu sefer kar küresi almayın." – Dorothy Parker"

Şiir > Bireysel

düşündürücü

Nokta

dün bugündür, bugün de dün, / yarının geleceğini düşündün bu gün...

üzgün

Karışık Boşluk

Seyre dalmak... / Oyunları,senaryoları,acıları,estetik ameliyatları... / Sonra kusmamak için gülüyor

nostaljik

Bez Bebek

Bekliyor geceyi / Düğme gözlerinde / Karanlığına hapsolmuş bir yarasa

nostaljik

Yeni Gökyüzü

Gururla taşımıştım yüreğimde seni / Bulutların yumuşacık yatağına / Güneşin

üzgün

Suskular (II)

Çıplak ayaklarımı, /Bırakıyorken suya, / Neden kıskançlığı tutar, / Çakıltaşlarının

nostaljik

Deniz

Deniz hafifçe pelerinini savuruyordu. / Gökyüzü kızıl elbisesini giymişti üzerine. /

karamsar

Kudret Yok

Şiddetli arzuları ifadeye kudret yok / Renk renk gıcırtılar çıkaran kararsız kalemim der

nostaljik

Sahaf

Hikayeler de seslenir / Çığlık çığlığa / Hiç okunmamışlar

üzgün

Karanlık...

ömrümün bütün yasaklarını açtım sana / sense kendini yasakladın bana /

üzgün

Av Zamanı

yayını gerdiğinde / gözlerin gözlerime düşerse / sesimi vurmalısın önce

nostaljik

Doruklarda

Terkedeli kendimi / Issız dağların hainliğine / Uyuyabildiğim tek yer

KİTAP İZLERİ

Esir Şehrin İnsanları

Kemal Tahir

Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
Başa Dön