"Eğer bir yazar eserini tamamlayınca ölüme hazırlanmazsa, o eser daha bitmemiştir." – Franz Kafka (kurgusal)"

Şiir > Bireysel

üzgün

Karanlık...

ömrümün bütün yasaklarını açtım sana / sense kendini yasakladın bana /

düşündürücü

Temeşa

TEMEŞA / Bakan gözlerin mana ifade etmesi, / Görebilmek marifetiyle

üzgün

Kefensiz

Önce düşlerimi terkettim.. / Sonra çocukluğumu... / Birer birer gönderiyordum,

olumsuz

Suskular (I)

Ne kadar izin verirse bana bu yalnızlık, / O kadar fazla yorulacağım zamana..

üzgün

Hayat

Sıcacık bir yaştı gözlerden akan deli rüzgara karşı, / Belki bir isyan ölümün

üzgün

Ayazdayım

Al gülün dikeni battı yüreğime / Şarkılardaki aşklar hep yalanmış, anladım

karamsar

Deja Vu

yarım bıraktığım her şiir, / adını koyamadığım bir savaşın mağlubiyetidir. /

üzgün

Eylül

Sen Demek Uçurumdan aşağıya elini bıraktığım bir yar oldu adın. Tutamadım, gitmek istedin usulca bıraktım seni

üzgün

Bahar

BAHAR / Bitişin ve başlangıcın noktası / Tezatlıkların merkezi

nostaljik

Deniz

Deniz hafifçe pelerinini savuruyordu. / Gökyüzü kızıl elbisesini giymişti üzerine. /

Başa Dön