Zaman alevsizdir..nerden duymuþtum bu tümceyi..zaman çakmak çakmak gözlerinde alevsizdir.o sevgisizliðin tortusuzluðunda.cehennem döngüsünün kýsýrlýða mahkum ettiði her içsel ve düþsel üçüncü durumun kýpýrtýsýnda.üçüncü mevkideki gözyaþlarýmýzýn aylýk mizanýndaki sonuncu sýkýntý

Alev al benimle hey varlýk ve zaman.sýkýntý varoluþunun iftarlýk olduðu tüm yeryüzü cennetlerinde bir iklimim olsun.

Týlsýmýn koru kendini! seni yakmak istiyorum.kurmak istiyorum tüm suçlarýmý yaþlarýmý yeniden ve daha bir kararsýzlýkla."gittiðiniz yerden dönünüz" hayýr! Bu tümcesi düþük olmuþ yazýn güneþi içinde yýldýza dönüþ,sönmüþ.

Alsan ben yanýna mavi vazgeçiþler ormaný ve sürsem tüm kaybolmuþ izlerini yoksunluk krizlerine.Alkol kokan genizlerde bir varlýk bir yokluk.önemsiz olan,varolan ve bir geçit olarak mangal kokan,orman kokan ve yanlýþýmýz…

Basan balýk yan gider! Coþkun-ýrmak sel gider.üzerinde tüm dünyanýn varsýl yoksulluklarý.telefon ahizesinden suskun bir ses.nerdesin ey ömrümün yarýlanmýþ çoðulu.seni seni!

O der ki derdi derman dertsiz olur mu derim ki derme çatma afiþler derilmiþ deri affýn sonunda affedilen ve özleme sen özlemek misin diyen o naif o beyaz o tebessümsel girdaplarýnla yakýyorsun ve anlamý anlam lýya biliyor musun parça lýya biliyor musun varlýðýmý yokluðuma armaðan ederken o tren geliyor ve o tren hoþ gelirken söylediðin türkü kýzgýn ray kokuyor ve ray Charles dinlerken kýrýyormusun bardaðýný anlamsýzlýklarýn ardýnda derme çatma derleniþ ve çatma kurban olayým o hilal isyanýnýn yok olduðu yerlerinde ve özlüyormusun….


Konkret bir tahlilde.tahrik unsurunda.umulmaz bir krizde.kritik bir eþikte.eþiktekini beþiktekini kýzdiran o anlamsýz faþizm kurgusunda.kuðu gölünde ölürken kuðular beni anlýyormusun..konkret! yani somut! Yani beþikten mezara espri yeteneði geliþmiþ bir topluluðun dünya kývrýmlarýnda nasýlsýn ya da..

Ya! ya da..

Kirkegard okuyan gözler görüyorum.kirkegard duyan kulaklarýnda bir pas; varlýðýna çalým atýyorum.seni denize atýyorum.sönüyorsun sönüyorsun.ama yanýyor beynindeki yeni baþ.yeni baþtan baþlayalým.nah! sen deðilsin o yeryüzü sofrasýndaki hayal ama.deðil mi?

Yine konkret!

Yatan yastayým.hastayým.hastasýn sen de! Tüm dönemeçlerinde.akar akar akarsýn! Sonra bilinmezliði getirirsin ve kendi öznene yüklenirsin.öznen gebe kalýr."bu hayat böyle midir?" der ve be de geçerim ve karþý kýyýdan tekrar ve geçerim ve..

Cüce kartal bakýþlý bir adam ve bakar bakar! Uzuvlarý tüm dünyayý kaplamýþtýr.tüyleri bir varoloþun son demelerini üfürmektedir yalnýz olan bir hayatýn gözlerine.imgeler uçuþurken sen seni seni düþünürüm gözlerimle..satýn alýnan aþký düþünürüm Yeþilçam elemiyle.ve beyaz çokta sararýr ve özler yarýnlar bugünleri ve Sartre bir mektup yazar simone ye, dündür."dün dündür bugün bugündür" der demir bir el..

Yaþlý bir ayyaþ olacaðým günlerde bir kafede edebiyat tartýþmak isterim seninle.seninle gökleri yalamak.anlamlarýný yalamak.anlamsýzlýklarýný yalamak.yakamozlarda düþmek yere.sürüne sürüne...ve o son piþmanlýðýn ceza kubbelerinde ve son göz örtüþün sessizlik kulelerinde bir yaþama gülümsemek isterim.

Piþti oynuyor benimle güneþ ve piþiriyor alnýmý.alným bir sel oluyor denizine akýyor.sonra bir býçak ölümü ve þoklamasý içinde karným gurulduyor yaþamak býkkýnlýðýndan.sezar a karþý sezarý oynayan bir tiyatro ekibinde halay çekmek istiyorum.ego aþkýn ve ego aþýyor okyanusu ve ölümüme bir mail atýyor.gözlerim buðuda..

Zaman alevsizdir.ben hiç duymamýþtým böyle bir cümleyi…