oturmuþ içiyorduk.tam beþ arkadaþtýk.parktaydýk ve gece sýcak ve serin arasýnda feyk atýyordu.soðuk biralar içimizi yakýyordu.sokak köpeklerinin cirit attýðý bir gece.saat birbuçuk.yelkovanla akrep anlamsýzca yarýþmaktaydý.zaman adlý yaratýlmýþ kavram alýp götürüyordu sýcaklýðý ve soðukluðu.
faruk anlatýyordu: aþk en büyük kumardýr diyordu ersel in iddiasýna karþý.ersel e göre ise aþkta kaybeden kumarda kazanýyordu.tayfun bir biberondan içer gibi birayý emiyor ve gülüyordu bana bakarak.bunlar olurken bir sarhoþ geldi yanýmýza.dikkat edin yahu! bakýn zebaniler gidebilir bu gece güldük.adam geçip gitti.
gecenin bu ayazlýðýnda ki bir bahar gecesine raðmen ayazlýðýnda; zebaniler akýllarda yer eden en ufak þeyler bile olabiliyordu aslýnda.bir küçük,pis þakadan tutun,küfürlere varan tartýþmalar gecenin zebanileriydi.bunlarý yaratýrdýk adeta tüm yaratýcýlýðýmýzla,bira yosun gibi sardýðýnda bünyelerimizi.çokça hemen barýþýrdýk.gökyüzü sanki tabutlarýný indirirdi bizlere.içine bakmadan güler,þafaðý bulur ve yüzlerce boþta gezen günü böyle parçalardýk.mekanikleþen gözlerimiz aðýrlaþýr ve her yeri yatak þeklinde görürdü.sabahlarý programlanmýþ robot gibi gelirdik evlerimize.eðlenceli mi? muhakkak..
polis kontrolünün olmadýðý bir gündeydik.sabahlayacaktýk yine.faruk,ersel,nazmi,tayfun ve ben.karanlýk gecelerin beþ garip insaný olarak.ben muhabbet kesildikten sonra bir rock parçasýný mýrýldanýyordum.tayfun yine birayý emiyor aðzýný sývazlýyordu.faruk keresteden yonttuðu aþklarýný üflüyordu soðukluðu gitmiþ þiþelere.ersel yerden aldýðý taþlarý atýyordu.nazmi de onu izliyordu ve hava tahmin edemediðimiz þekilde bozuyordu ve bozuluyordu.ilk andaki çoðunluk düþüncemiz evlere daðýlmaktý ama bu zebani karanlýðýnda, içten içe bunu kimse istemiyordu belli etmeksizin.bu gece doðru dürüst konuþmuyor,kavga etmiyor,birbirimize laf sokarak vakit bile öldürmüyorduk.kafayý bulmuyor ve sanki daha çok temizleniyorduk.sanki o yaðmuru biz davet ediyorduk.
hava ilerleyen saatlerde baðýrsak bozulmasý türünden zýrlamaya baþlamýþ ve bizi çoktan uyarmýþtý.ama ne yazardý ki! alýþýlagelmiþten alýþýlmýþýn dýþýna çýkacak geceyi baþlatan bu gurultuydu.donukluk alýþýlagelmiþ birþeydi aslýnda ve bizi bu durumdan çýkmaya hazýrdýk.faruk ilk damlayla sözlerine baþlýyordu,altýlý ganyaný býrak altýlý aþklara bak tayfun söyleniyordu,içkinin üstüne iþkembe bile istemiyorum.size benzedim ben de. kilo vermek istiyorum.yanýðý,pokeri,kýlýcý býrakmak istiyorum! nazmi askerdeki astsubayýna küfür ediyor,gülüyordu.ersel daha büyük taþlar atýyor ve chat ortamýnda kendisine nanik yapan kýzlara söyleniyordu filozof edasýyla.yaðmur þiddetleniyordu.ben diyordum,polis gelse ne güzel olurdu,ýslanmazdýk gülüyordum.
yaðmur hýzlandýkça fareler gibi ýslanýp yine onlar gibi kaçýþýyorduk.ve akrep yelkovaný geçtikçe seslerimiz gecenin bu sulu dumanýný bölüyordu.artýk söylenmiyor hayvanlar gibi baðýrýyor,volümü yüksek aðýzlarla þarký böðürüyorduk.nazmi eline aldýðý bir sopayla bulduðu bir teneke parçasýna vuruyordu.biz de ona eþlik ediyorduk.son biralarýmýzý dikiyorduk yaðmur eþliðinde ýslak ve tatlý.ellerimizi çak çak yapýyorduk.gürültüyü gittikçe yükseltiyor,bir oraya bir bir buraya koþturuyorduk.bu içimizden fýþkýran herhangi bir isyan mýydý,yaðmur coþkusu mu; haftada altý gün boþ gezip bir gün tatil yapmak mý? hayýr! bu içimizdeki zebaniliklere karþý duyduðumuz sonsuz tepkisellikti.biralar bile hafifliyor gereði kalmýyordu.dünyanýn en güzel kadýnlarýyla dansediyor,en güzel konserleri veriyor,en güzel ödülleri alýyor,en güzel yerleri dolaþýyorduk.kendimizden çýkmýþ kendimizi arýyorduk.gökteki yýlan gözleri kafamýzdakinin hýrsýzýydý.bir kovalamacaydý bu etkilenmemecesine.yaðmur sanki durmayacaktý,sesimiz hiç gitmeyecekti,ruhlar sonsuza kadar haykýracaktý.zýplýyorduk ve sesimiz daha da gürleþiyordu.tabanlarýmýz ve gýrtlaklarýmýz acýyordu.
gecenin saatleri birbirini takip eder ve dolanýrken parkýn kenarýnda bir ýþýðý seziyorduk.polis deðildi gelenler.bir araçtan inen bir sürü sopalý adam ince ýþýðý takip ederek geliyordu.bu ne gürültü ulan þerefsizler! diye baðýrdý birisi.hýzla üzerimize yürüdüler.biz kaçmaya baþladýk önce telaþlý ve sonra gülerek.sularý ayaðýmýzla kaldýra kaldýra çýkýþa doðru koþuyorduk.nazmi adamlarýn birine yakalanýyor,sopayý yiyordu.ben o tarafa bir taþ atýyor tam isabetle adamýn acýyla böðürmesine sebeb oluyordum.nazmi biraz semizleniyor ama onu salýyorlardý sonunda hýrpalanmýþ vaziyette.
mahallemizde buluþuyorduk sonra ve gülme krizlerine giriyorduk.gýrtlaklarýmýz yine acýyordu.nazminin baþýndan kan akýyor,tayfunun her yanýndan su ve ter damlýyordu.yaðlarý eriyordu adeta,hepimiz için geçerli olduðu kadar.erimiþ sadeleþmiþtik..gerçek bir denklemdik artýk.ellerimizi kaldýrýyorduk.ay yukarýdan gülüyordu sýyrýlýp bulutlardan.serbest bir uðultu yanýmýzdan neþeyle geçiyor ve karanlýk onu takip edip yere yýðýlýyordu.zamanýn yönü bize dönmüþtü.bunu hissetmiþtik ayrýlýrken.zatürre olmadan evlere daðýlýyorduk ama sýzmaya deðil canlanmaya...