• ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm |
121
|
|
|
|
Birkaç saatlik bölük pörçük uykuyla erkenden uyandým. Penceremi açtýðýmda farklý bir hava odamdaydý. Günlerden Cumartesi’ydi… Ýþe de öðleden sonra üçte baþlayacaðýma sevindim. Yüzümü bile yýkamadan ev ahalisini uyandýrmadan mutfaða yine fare kývraklýðýnda sessizce girdim. Karþý pencere yine aralýktý… Gözüm dakikalarca orada belirecek küçük bir hareketi bekledi... Hareket olmayýnca dudaðýmý bükerek tekrar yataðýma geçtim. Gözlerimi tavana dikip, neler yapmam gerektiðini düþündüm. Önce küçük bir kâðýda “Sizinle ciddi olarak tanýþmak istiyorum” diye yazsam, nasýl karþýlardý? Yüzüme pencereyi kapatýr mýydý? Yoksa beni aileme mi þikâyet ederdi? Aþk insanlara neler düþündürmüyordu ki… |
|
122
|
|
|
|
Karanlýk terkedilmiþ mutfaða baktý "Çok garip söylediði þarký hala kulaklarýmda" diyerek iç geçirdi |
|
123
|
|
|
|
Gitmiþsin senin için geldiðim bu þehirden kimsenin bilmediði bir yere. Ne bir haberin kalmýþ, ne baþka bir þey suçlu kaçýþýnýn gidiþinde. Nereye gittin ve bir gün dönecek misin bilmiyorum. |
|
124
|
|
|
|
Elektrik gidince neler olabileceðini hiç düþündünüz mü? Bir insan hayatýnda ne gibi deðiþimlere yol açabileceðini ve nasýl etkiler yaratabileceðini mesela? |
|
125
|
|
|
|
Doðanur, dikkatle baktýðýnda hortum içinde bir þey olduðunu fark etti, fakat ne olduðunu bir türlü kestiremiyordu. Birden bir gök gürültüsü duyuldu. Gökyüzünde þimþekler çakýyor, sanki garip bir yaratýk kulaðýnýn dibinde inleyerek baðýrýyordu. Çakan þimþeklerden biri gelip hortuma vurdu. Yeryüzünde bir patlama oldu. Doðanur atýndan savrularak yere yuvarlandý. Baþýný kaldýrdýðýnda ... |
|
126
|
|
|
|
Sonunda gelmiþti beklenen, hayallerinin en güzel yerinde gelmese olmazdý zaten...
|
|
127
|
|
|
|
Hiç gerçekleþmeyecek hiç kavuþamayacak hiç bir araya gelemeyecek aþklar vardýr,herþey uzaktan ve kýsýtlýdýr onlara göre,çünkü onlar hata yapmadan ilerleme hedefini seçmiþlerdir hayatlarýnda,evet kolay kolay sevmemiþ kolay kolay aþýk olmamýþlardýr,sadece bir seçim yapmak zorunda olduklarý için o seçimleri yapmýþlardýr, bir ruhu size yakýn gelebileceðiniz bir ruhu tüm kalbinizle görmek isterseniz þayet görebilirsiniz buna inanýn. |
|
128
|
|
|
|
Bir bahar günüydü.
Bir gün önceden telefon etmiþ, ýsrarla, yalvarýrcasýna söylemiþti.
--Yarýn bütün gününü bana ayýr lütfen..!
--Tamam, dedim |
|
129
|
|
|
|
Ne günlerdi onlar, o gün için macera, bugün ise anlatýlan ne acýklý dönemlermiþ. Ne kayýpmýþ ömrümüzde.Ýnsanlarýn birbirini kasýp kavurduðu bir dönemde çocuk olmayý öðreniyordum.
O zamanlar, aþk ne demekti, nerden alýnýrdý.
Bir çocuk bedenine aðýr, bir |
|
130
|
|
|
|
Akla teslim olmamýþ, aklý dýþlamamýþ bir sevgi… Rastlamadýðý ve rastlamadýðýn bir güven umudu.
Apaçýk, hesapsýz kitapsýz “Acaba?”lardan uzak sözler…
Konuþulmadan konuþmalar…
Bakmadan bakýþmalar…
Ýzinsiz izinler…
Sýnýrsýz sýnýrlar… Sýnýrlý sýnýrsýzlýklar…
Sevinçlerde ve acýlarda ikircimsiz buluþmalar…
|
|
131
|
|
|
|
Esat sevdiği kızın evi önünden geçtiğinin sayısını bile bilmiyordu. Bildiği ise sevdiği kızın kendisiyle hiç ilgilenmediği idi. Nedense evinin önünden bu kadar çok geçtiği halde dikkatini çe |
|
132
|
|
|
|
Yaþlý bir adam ve yýllarýn getirdiði bir özlemin hikâyesi... |
|
133
|
|
|
|
Kerem'de kavuþamadý Aslý'ya
Ferhat'da Þirin'e.
Eðer yok saymak, küsmek gerekiyorsa birine...
O ,ne sen ne de ben..
|
|
134
|
|
|
|
Hayat arkadaþýndan daha da öte maþukasýný arayan bir aþýðýn öyküsünü anlattýðým bu yazým bayaðý iltfata mazhar olan ve çok yorumlanan yazýlarýmdan biridir |
|
135
|
|
|
|
Kötü sonun baþlangýcý olan o gün, sýk sýk aklýna geliyordu. “Kanatlarým olsaydý, uçsaydým ve Münevverimi o arabanýn önünden alýp kaçýrsaydým. Ya da o araba onunla birlikte beni de çiðnesydi!” Dedi ve yumruðunu bütün gücüyle masaya indirdi. Eli çarpmýþ olmalý ki kül tablasý yere düþtü. Kýrýlmamýþtý, ama halýnýn üzeri sigara izmariti ve kül içerisindeydi. Aslýnda bu yumruk öfkesinden dolayý deðildi. Çaresizliðine atýlmýþtý… |
|
136
|
|
|
|
Geciken bir sevda masalý yazýldý ýlýk bir Ýstanbu akþamýnda mavi dalgalar üzerine. |
|
137
|
|
|
|
"...Hiç tanýmadýðý bir kýzla mektuplaþmaya baþladý. Adý Holly idi. Mektuplarýn ardý arkasý kesilmedi. Her yeni mektupta bir birlerinden biraz daha etkileniyor ve yürekleri görünmez bir aþk baðý ile baðlanýyordu..."
|
|
138
|
|
|
|
Hoþça kal diyor gözleri…Yaðmur yaðýyor…O aðlýyor…Ben aðlýyorum…Hoþça kal diyorum…Aðlýyor gözlerimiz…Damlýyoruz birbirimizin gözlerinden…Düþüyoruz…
|
|
139
|
|
|
|
izmit seka'da yazýlan bir yazý. |
|
140
|
|
|
|
Sana geliyorum ey sevgili! Hayata inat vazgeçeceðim yaþamýmdan... Sana geliyorum... |
|