• ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm |
621
|
|
|
|
Kiþinin þehre katkýsý diye bir þey var, yaþayýnca anlýyor insan. |
|
622
|
|
|
|
hayatta birgün belki ulaþýlmasý zor olan biri için bunlarý hayal etmiþsinizdir... |
|
623
|
|
|
|
Gerçek bir taþ parçasý ile saklanamaz |
|
624
|
|
|
|
Bizi ayýran yollar geri getirecek bana seni... O yüzden lanetlenmiyor yollar hiçbir zaman... |
|
625
|
|
|
|
Dargýndýr bana ak ve karaciðerim, sigara-çay ve alkol dostluðumdan, kalbimse kan kardeþ benimle, seni tanýþtýrdým diye ona. Korkuludur þimdi, yarým kalmýþ sevdalar mezarlýðýmýn bekçisi biliyorum ve fakat görev aþkýyla yanar bekçi, geceleri içi acýr, raký |
|
626
|
|
|
|
Askin Mucizesi Anlatilmaya Calisiyor. |
|
627
|
|
|
|
Ege' de bir efsane vardýr; " Hilal' in gözüktüðü ilk gece, yýldýzlarýn altýnda denize dileðinizi iletirseniz, deniz size mutlaka geri döner ve dileðinizi yerine getirir... " |
|
628
|
|
|
|
Olayý izlediðim mekan ise mezarýmdý! |
|
629
|
|
|
|
Hayatýmýzda nelerin önemli ve öncelikli olduðuna, özen gerektirdiðine dikkat etmez ve irademizin elimizden kayýp gitmesine izin verirsek, kimbilir, bir gün hayatýmýz da elimizden kayýp gidebilir. |
|
630
|
|
|
|
Zile bastý, odacýyý çaðýrdý, bir çay söyledi kendisine, bir sigara yaktý, kalktý pencereyi açtý. Ýçeriye lodosun taþýdýðý sonbahar doldu.. Ýlk yaðmur damlalarý belediyenin avlusundaki tozlarý havalandýrýyordu. Odacý çayýný getirdi, masasýna býraktý. |
|
631
|
|
|
|
Kayýyordu yavaþ yavaþ ellerimizden bir çocuk henüz on yaþýnda,bahar tadýnda yaza bir adým kala.Kürek çekiyordu melekler okyanusa açýlan kayýkta üstelik bir de çocuk vardý yanlarýnda dokuzunu yeni bitirmiþ bekliyordu onun kapýsýnda.Þimdi o çocuktan geriye dua edilecek bir mezar bile kalmadý apar topar gömülmüþtü hemde kimsenin bilmediði bir yere.O anda kesilmiþti nefesler,susarken dudaklar çekirdeði fýrlamýþ boþ kovandan ibaretti kelimeler ve solunum cihazýnýn fiþi çekildiðinde henüz on yaþýndaydý bu sevda...On yaþýndaydýk hepimiz aslýnda;hayatý keþfederkenki on yaþ edasýnda,bir çocuk gibi büyüttüðümüz bu sevdalarda...
|
|
632
|
|
|
|
Çeþnisi deðiþik, aldatýcý tatlý bir zehir! Gerçek hayatýmdan ona ne artýk! O alemin görüþüyle, sihriyle benim hayatým! Pek tembel, pek aðýr ve uyuþuk geçiyor. Hepimiz kaderimize küsüz, hayattan bezmiþiz gibiyiz. Gerçekten de öyle bakýn! Ýlk bakýþta sanki birbirimize dargýnmýþýz gibi ne kadar soðuk görünüyoruz! |
|
633
|
|
|
|
“Ýçimde bir þey kalmadý” gözler gözlere kenetlenmiþti.
“Akacak daha fazla kaným kalmadý, son gözyaþýmý da az önce döktüm.” Durdu ve derin bir nefes aldý |
|
634
|
|
|
|
Bir aþkýn öyküsü bu;Hayatýn savurduðu insanlarýn ,rüzgara karþý durup geriye döndüklerinde yakaladýklarý ve oradan devam etmeye çabaladýklarý acýmasýz bir aþk öyküsü.
|
|
635
|
|
|
|
Aþkýn tarifi herkes için farklý olabilir. Acaba doðru olan hangisi? |
|
636
|
|
|
|
Güneþe dönük olsa da bedenim, ben seni ruhuma kilitledim.
|
|
637
|
|
|
|
"ben sensiz olamam" der size, sevmiþsiniz.
Kararýr dünyanýz, anlam veremezsiniz. |
|
638
|
|
|
|
Gece dallarý kýrýk gönlümün içinden süzülerek akýyordu yaþantýma ...
tanýma gelmez bir ruh halindeydi bedenim ,
zamanýn küs anlarýydý ...
küskünlüðün içindeki zamanda ben susmuþtum,
|
|
639
|
|
|
|
Gülümsedi olanlara inat. Farkýna vardý yaþamýn ayrýlýklarla yenilendiðinin. Ve bedenini býrakýp uykuya yepyeni bir günün umuduyla kapadý gözlerini... Çünkü ‘‘Alýþýyorsun zamanla herþeye...’’ |
|
640
|
|
|
|
Bir müddet yalnýz kalmak istiyordu belki; bunun için açmamýþtý telefonunu, internete de girememiþtir ve attýðý maili görmemiþtir, haliyle cevap veremedi tabi. Mutlaka ortaya çýkacak ve açýklamasýný yapacaktý. Sebepsiz yere nereye gidebilirdi ki... Hem de Burak’a hiçbir þey söylemeden...
|
|