Duygulara ram oldum mantýða haram oldum,
Akla beylik verince ilhamýmdan kovuldum.

Türlü çirkinlik gördüm bu dünyada; gözledim...
Ömrümce tatmadýðým bir meyveyi özledim.

Tenim bile gerçeðe bir kez dokunmamýþtýr,
Mýsralar kulaðýma bizzat okunmamýþtýr.

Kokladýðým her çiçek kusurluydu. Pek yazýk!
Hayattan ne aldým ki? Biraz pul biraz azýk...

Nimet bile külfeti getirdi peþisýra,
Her ölümün ardýndan hep bana geldi sýra.

El açtýklarým kendi dertlerine düþtüler,
Bahçemde kýrlangýçlar pürüzlü ötüþtüler.

Bir sabah uyandým ki deðerlerim müntehir,
Büyüklük ülküsünü atiye ettim tehir...

Bugüne kapkaranlýk, iç ýþýðý tükenmiþ,
Bölük pörçük bilgiler: Vataným Ötüken'miþ...

Kýrýk dökük anýlar: Hükmetmiþim dünyaya,
Kesik kesik kesitler: Buyruk vermiþim aya...

Bile, Nice milletler diz çökmüþler önümde,
Yükseklik tahayyülü pusu atmýþ gönlümde.

Fakat bunlar izlerdir silinmeye yüz tutmuþ,
Mazinin derununda unutulmuþ, unutmuþ...

Hatýrladýkça aný þiddetle irkilirim,
Tek ay yükseldiðinde geleceði bilirim.

Varlýðým, vücuduma hapsolmuþ bir gerçektir,
Hayalim gerçeðimi -gün gelip- geçecektir...