BUGÜN HALA SÖYLEMEDÝN...

Her sabah öpücüðünle uyandýrýrsýn beni. Kondurduðun tatlý buseden sonra o þimdiye dek binlerce kez duyduðum ve milyonlarca kez duysam da usanamayacaðým o güzel söz dökülür dudaklarýndan;’’ Seni Seviyorum ve hep seveceðim’’. Güne güzeller güzeli sevgilimden bu kadar anlamlý bir cümle ile baþlayabilmek, harika bir duygudur.

Sarýlýp yatarýz birbirimize. Sanki, gece bizi birbirimizden koparacakmýþ gibi. Sonra, kollarýmýz uyuþunca ister istemez birbirimizden ayrýlýrýz . Gerçi, kollarýmýz sarmasa da bedenlerimizi, ayaklarýmýz hiç terk etmezler, sabaha dek. Yýllardýr hep ayný þekilde geçti gecelerimiz ve hep ayný þekilde karþýladýk tüm günleri. Sýkýntýlarýmýzda olsa dertlerimizde, biz yine de ayný þekilde yattýk ve uyandýk.Sonsuz bir sevgiyle.

Ama, bugün hala evet hala söylemedin o güzel sözleri, neden? Bazen çok kýskandýrýrým seni, yine öyle bir hata mý yaptým. Çok mu üzdüm yoksa seni?
Neden cevap vermiyorsan neden konuþmuyorsun benimle?Ne olur çok uzadý artýk bu þaka. Aç artýk gözlerini aç.Ve söyleyemiyorsan bile sadece gülümse o parlak gözlerinle.

Hayýrrrrrrrrrrrrrrr!..Olamaz!......