eski bir çocuk olarak bilirsiniz,
küçükseniz,
yeriniz kucaktýr, yolculuklarda.
kendi baþýnýza bir kiþi deðilsinizdir ki,
size ait bir koltuk olsun.
bunun için bilet alýnsýn.
siz biraz annenizin þevkatli ve yumuþak kucaðýnda,
birazda babanýn sert ve güçlü kullarý arasýnda yolculuk edersiniz.
ama yol uzadýkça,aralarýna alýrlar,
annenizle babanýz arasýnda kalýr, ezilirsiniz.
ama yolculuk bu çaresiz çekeceksinz.
sonra yaþ büyür, yedili yaþlara gelirsiniz,
artýk otobüsün muavini sizin büyüdüðünüzü ve sizede bilet alýnmasý gerektiðini düþünür,
anne ve babanýz ise, hayýr o daha çocuk.
en gýcýk zamanlardýr bu zamanlar, çünkü sizde muavinle ayný fikirdesnizdir, büyümüþsünüzdür, ama bu büyüklüðünüz bunu bir itiraz þeklinde babanýza söyleyebilecek kadar deðildir.
çaresiz katlanýrsýnýz size çocuk gibi davranýlmasýna.

Ama yol uzun olduðundan isteselerde istemeselerde zaman içinde
baba ve anneniz artýk dizindeki aðýrlýðýn artmasý ile, kabul ederler
büyümüþ olduðunuzu. artýk sizede bilet alýrlar.

buda sekizli dokuzlu yaþlara denk gelir.
iþte o zamanlar yolculuðun en keyifli zamanýdýr.
çünkü artýk muavin abla bile size bir yolcu gibi davranýyordur. size ikramlarda bulunuyordur.
sizse çocuksu beyninizle,
- su istermisiniz?
sorusuna içiniz dýþýnýz artýk su olmuþ olsada yinede
- evet
diyorsunuzdur.
ne de olsa ped bardak içinden su içmek bizim için hiç özel birþey olmasada
çocuklar için özel ve zevkli birþeydir.
iþte bir dönemde bu çocuklukla erken gençlik karýþýmý eðlenceler ile geçer.
ama bu dönem uzun sürmez.
çünkü birinci mola yerinden sonra artýk yolculuðunuzun ikinci bölümü baþlýyordur.

ergenlik,
artýk yeni eðlenceniz, baþýnýzý cama dayayýp hayal kurmaktýr.
kurduðunuz hayallerde genelde ya komþunun kýzý,
ya da okulun en güzel kýzý üzerinedir. burcunun.
hayal kurmak güzeldir, çünkü masum ve temizdir,
ama þu sivilceler yok mu? zehir eder yolculuðu.
cama dayadýðýnýz baþýnýzda otobüsün her sarsýntýsýnda biri patlar.
siz sivilceler yüzümün tamamýna yayýlmasýndan korkarar,
çýkan kaný ve pürülan eksudayý özenle silerken bir bakmýþsýnýz büyümüþsünüz.

sonra yavaþ yavaþ hava kararýr. ÖSS uykusuna yatarsýnýz. o uyku sýrasýnda hiç birþey yaþamaz sadece çalýþýrsýnýz. bir iki yýl da böyle geçer. sonra gözlerinizi bir açarsýnýz.
yeni bir yolculuktasýnýzdýr.

anne ve babanýz artýk yanýnýzda deðil, ardýnýzda kalmýþtýr.
otobüs sizi öðrenim göreceðiniz þehre götürürken,
anneniz ve babanýz aranýzda olan mesefede açýlmaya baþlar.
artýk onlar sizden çok uzaktadýr. ve siz kendi ayaklarýnýzýn üstündesinizdir.
sonra
sonrasýný bilmiyorum.
çünkü yolculuk devam ediyor. ve ben henüz sonrasýný görmedim.
ama yanýmda olursanýz,
yol arkadaþým olmayý sürdürürseniz,
hikayenin devamýný yaþadýkça size anlatýrým.
hem bu sayede bir birimizi iyice tanýmýþ oluruz.
boþuna dememiþler,
insan insaný en iyi yolculukta tanýr.