Ýzmirde de güzel bir gece var bu akþam... Hava ýlýk, gökyüzü açýk.. Caným sýkýldýðýnda yaptýðým gibi yine vapura bindim. Sýcak çayýmdan yudumlarken bir taraftan gökyüzündeki yýldýzlarý, bir taraftan Alsancaðýn ýþýklarýný seyrettim...

Hani bir melodi takýlýr dilimize bazen. Ya yeni çýkan bir þarkýdýr, hoþumuza gitmiþtir de habire söyler dururuz içimizden ya da evden çýkarken veya yolda yürürken biryerlerde çalan bir þarký aklýmýzda kalýr. Benim de nereden kulaðýma geldi de dilime takýldý bilmiyorum ama Zeki Mürenin söylediði bir þarký içimdeydi bugün..

Gökyüzünde yalnýz gezen yýldýzlar
Yeryüzünde sizin kadar yalnýzým
Bir yalnýzlýk þarýkýsý çalar sazým
Ben yalnýzým ben yalnýzým yalnýzým..

Kaderim bu böyle yazýlmýþ yazým
Hiç kimsenin aþkýnda yoktur gözüm
Taþa geçer kendime geçmez sözüm
Ben yalnýzým ben yalnýzým yalnýzým..

Kah yýldýzlara kah vapurun denizdeki köpüklerine takýlýp gözüm, içimden bu þarkýyý söyledim ve nedir yalnýzlýk? Niçin yalnýz kalýrýz? Nasýl yalnýz kalýrýz? Niye kendimizi yalnýz hissederiz? Diye düþündüm.

Hemen Cahit Sýtký Tarancý geldi aklýma...

Haydi Abbas vakit tamam.
Akþam diyordun iþte oldu akþam.
Kur bakalým çilingir soframýzý.
Dinsin artýk bu kalp aðrýsý,
Þu aðacýn gölgesinde olsun,
Tam kenarýnda havuzun.
Aya haber sal çýksýn bu gece.
Görünsün þöyle gönlümce.
Bas kýrbaçý sihirli seccadeye,
Katýp tozu dumana,
Var git!
Böyle ferman etti Cahit.
Al getir ilk sevgiliyi Beþiktaþtan.
Yaþamak istiyorum gençliðimi yeni baþtan...

Yaþlanmanýn veya insanýn kendini yaþlanmýþ hissetmesinin, yalnýzlýkla alakasý olduðunu söylemiþ þair. Hele 35 yaþ þiirinde tam bu konuya parmak basmýþ.

Yaþ 35, yolun yarýsý eder.
Dante gibi ortasýndayýz ömrün.
Delikanlý çaðýmýzdaki cevher,
Yalvarmak yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaþýna bakmadan gider.

Þakaklarýma kar mý yaðdý ne var?
Benim mi allahým bu çizgili yüz ?
Ya gözler altýndaki bu mor halkalar,
Neden böyle düþman görünürsünüz
Yýllar yýlý dost bildiðim aynalar.

Hayal meyal þeylerden ilk aþkýmýz.
Hatýrasý bile yabancý gelir.
Hayata beraber baþladýðýmýz
Dostlarla da ayrýldý yollar birbir.
Gittikçe artýyor yalnýzlýðýmýz...

Neden yalnýz kalýrýz, Nasýl yalnýz kalýrýz, Kendimizi niye yalnýz hissederiz deyince aklýma bir de gurbet yalnýzlýðý geldi. Ne zordur gurbet. Evinden köyünden ocaðýndan ayrý kalmak ne zordur. Kader rüzgarý savurur bazen insaný. Bir bakarsýn bu rüzgarýn adý vatani görev olur, bazen iþ bazen aþ kaygýsý, bazen de mecburiyet. Adý ne olursa olsun yalnýzlýk da beraberinde gelir gurbetin. Onlarca kalabalýðýn içinde yalnýzsýndýr. Kokusu, dokusu farklý bir iklimde baþka bir þehirde hatta bazen baþka bir ülkede bir baþýna kalýrsýn.

Gemiler geçer rüyalarýmda,
Allý pullu gemiler,
Ben zavallý,
Ben yýllardýr denize hasret
Bakar bakar aðlarým... Dersin. Orhan Veli gibi...

Uçan da kuþlara malum olsun ben annemi özledim
Hem annemi, hem babamý, ben köyümü özledim
Diye... Türkü söylersin daðlara çýkýp,Zeynep gelin misali...

Gurbet o kadar acý ki
Ne varsa içimde
Herþey bana yabancý
Hepsi ayrý biçimde
Diyen... Þarkýlar, duygularýna tercüman olur. Zordur gurbet yalnýzlýðý zordur.

Yalnýzlýðýn bir diðer nedeni de ilerleyen teknoloji, deðiþen dünya.. Eski komþuluklar, dostluklar, birbirini tanýyýp selamlaþan mahalleliler yavaþ yavaþ kayboluyor.. Can Dündarýn dediði gibi; bireyin keþif çaðý, geride kýrýk dökük yalnýzlýklar býraktý. Tek baþýna yaþamak, tek baþýna yemek yemek, internette dolaþýp kendi baþýna eðlenmek, her geçen gün biraz daha yalnýzlaþtýrýyor insaný.

Görüyorsunuz deðil mi? Ne çok çeþidi var þu yalnýzlýðýn.. Yaþlýlýk yalnýzlýðý, gurbet yalnýzlýðý, medeniyet yalnýzlýðý. Peki ya iliþkilerdeki yalnýzlýk?

Mitolojiye gore Nuhun gemisine tüm hayvanlar çift çift alýnmýþtýr. Adýna dünya dediðimiz ve sonsuz bir boþlukta yüzen gemide de hayat böyledir. Tek olmak, yani yalnýzlýk sevilmez bu gemide. Ýnsan paylaþmayý sever ve yalnýzlýk allaha mahsusdur diyerek kendine bir eþ seçer..

Siz hiç 2 kiþilik yalnýzlýk diye birþey duydunuz mu? Adý bile tuhaf .. 2 kiþilik yalnýzlýk.. Olur mu hiç diyesi geliyor insanýn ama olur. Öyle çiftler vardýr ki bu hayatta. O uzaktan baktýðýnýzda birlikte sandýðýnýz, ayný yastýða senelerce baþ koyup, yýllarý birlikte tüketmiþ öyle çok çift vardýr ki. Görünürde çift ama gerçekte tek’dirler. Kader biraraya getirmiþ, þartlar, toplumsal deðerler çift kýlmýþtýr onlarý ama içlerinde yalnýzdýrlar. Ýþte yalnýzlýðýn en zor katlanýlanlarýndan biridir iki kiþilik yalnýzlýk. Zevkler, düþünce yapýsý, hayata bakýþý birbirine uymayan bu insanlar, bir evi, bir kap yemeði, bir yastýðý paylaþýr gibi görünseler de duygularý paylaþamadýklarýndan dolayý yalnýzdýrlar. Ayný camýn arkasýndan bakar ama farklý þeyler görürler.
Tek olmak, yani yalnýzlýk dezavantajdýr topluma göre. Ýnsan paylaþmayý sever. Ancak, yalnýzlýðýn bir türü daha var. O da bir iliþkinin bitmesiyle yaþanan yalnýzlýk. O zaman yalnýzlýk sanki bir haksýzlýk gibidir. Herþey güzel giderken, yaþamý biriyle paylaþýrken yalnýz kalmak öfkelendirir insaný. Kaçýp gitmek, alýp baþýný uzaklara yol almak ister insan, isyan eder ama kaçamaz. Hem kaçsan yalnýzlýðýný da yanýnda götürecek deðilmisin? O zaman nereye kaçýyorum der kalýrsýn. Üzüntü, gözyaþý, gelecek korkusu, bir daha sevememe korkusu... Panik yaþar insan, ruhun dinginliði, yaþamýn anlamý kaybolur. Sanki bir ceza gibidir yalnýzlýk, insanýn kendini cezalandýrdýðý bir suç gibidir. Ýnsan içine kapanýr daha da yalnýzlaþýr. Peki ne yapmak lazým? Bazen elimizde olmadan yalnýz kalýrýz. Kader öyle bir yol çizer bazen terkediliriz veya yaþadýðýmýz iliþki anlamsýz gelir yalnýzlýðý kendimiz seçeriz...

Gün ýþýðýnýn ilk aydýnlýðýný,
Gecenin ilk karanlýðýný
Yalnýz yaþamak.
Geceleri sarýlmak kadehlere
Yalnýzlýðýn türküsünü söyleyerek uyumak
Bir mumun titreyen ýþýklarýný,
En beðenilen þarkýnýn anýlarýný
Dost sanmak.
Aðlamak, gülmek
Gülmek, aðlamak
Ne güzel þeymiþ yalnýz kalmak.

DEMÝÞ ÞAÝR.. Güzel taraflarý da yok deðil hani. Zuhal Olcay’ýn okuduðu gibi. ‘’Yalnýzlýðým.. Yaþamak zorunda olduðu beraberliðimsin’’ Aslýnda hepimiz bir þekilde yalnýzýz. Yalnýz doðar, yalnýz ölürüz..

Yaþamda renklerin bir çok anlamý vardýr. Kýrmýzý ihtirasý, beyaz masumiyeti, yeþil doðayý,mavi özgürlüðü simgeler. Yalnýzlýðýn rengiyse gridir. Gökyüzü gridir, deniz gridir, bulutlar gridir. Yalnýzsan dünya gridir. Ama asla Siyah deðil...

Ýnci Fügen Yýlmaz
08.09.2000