18/6
Monarþi söylemi, kolektif düzenden kopuþa karþýlýk oluþan söylemlerdi. Özel mal sahipliðini belirten ve mal yoksunluklarýný belirten bir kavramdý. Tarihsel kesikli sürekliliðe tanýlanan yönetimsel bir baðlam söyleyiþti.

Kolektif mülkiyetin keyfi daðýtým düzeni içine geçilen yeni düzenleniþin daðýlým sonrasýnda oluþan yapýya verilen isimdi. Monarþin düzen yapýsý içinde efendi ve köleler vardý. Efendiler mülk sahibi paylaþtýran ve rýzk veren veli nimettiler. Var olan sistem El 'in algýlarýna göre söyleniyordu. Kolektif yapý baðlarý gevþemiþti.

Üreten iliþki, üretim hareketi kolektif alanýn özüydü. Üreten iliþki totem alanlý grubun karþýlýklý ve organize emekler giriþmesiydi. Üretim hareketi de gruplar arasý bileþimlerle ittifaký alanýn karþýlýklý emekler deðiþim biçimiydi. Bunlar kolektif esastandýlar.

Kolektif giriþmelerin giderek üretime sebep olduðu köleci yapý içinde gizlenir. Onun yerine mülkün sahibi ve mülk sahibinin takdiri söylenir. Artýk üreten iliþki göze sokulsa da süreci göremezsiniz. Çünkü El 'in sözleri yanýltma üzerine illüzyondur (büyüdür). Etkileme sanatýdýr. Buna raðmen köleci egemenlik kolektif üretimden vaz geçemezdi.

Köleci egemenlik, efendilerinin kolektif üretim yaptýrmaktan vaz geçemedikleri bir mülk hakký sahipliðiydi. Beyin mülk hakkým" dediði söylem; kolektif emek gücüne sahibi yetti. Kolektif emek gücünün içinde kiþilerin emeði ve kiþilerin emek güçleri de vardý. Yani mülk hakký, monarþi içinde sömürülen kölenin emek gücü de oluyordu.

Köleci sistem üretirken; "baþ baþa vermeyince taþ yerinde kalkmaz" diyordu. "Birimiz hepimiz, hepimiz birimiz" diyordu. "Bir elin nesi var hiç deðilse iki elin sesi var" diyordu. "Hepimiz bir El 'in kulu ve bu topraklarýn çocuðuyuz" diyordu.

Bunlar göze sokulan kolektif anlamlardý. Ama bunlarý El 'in söylemlerine göre anlýyorduk. El; baþ baþa vermemizi istediði için bizler de "baþ baþa veriyorduk" demenin anlamasýydý. Buradaki "El' in kulu" söylemi kolektif baðlaçla Totem kardeþliði, Ýlahýn çocuklarý olmayý ifade ediþle birlikte hepimiz gözetilir olan iradesizlikte tümseliyorduk.

Bu söylemler tarih sel kesikli süreklilik içinde kendisinin eylem ve söylemleri içinde olup biten geçmiþin kolektif hafýzasýna atýf yapan söylemlerdi. Kolektif üretimi vurguluyordular.

Ama kolektif üretim yapmanýn karþýlýðý olmasý gereken kolektif olucu gerçekler, El 'in takdiri olan bir rýza anlayýþý içinde kavranýyordu. Kolektif olguca gerçekler El anlayýþý içinde takdir edilen ve giderek boðaz tokluðu ücret olan bir söylemdi. Kolektif olguya göre olmasý gereken paylaþan söylemleri, ücretle anlýyorduk.