Adamýn biri gözlerini bir cami avlusunda dinlendirirken bir rüya görecek.
Küçük bir çocuk elindeki kitabý ona uzatacak ve þöyle diyecek: “Beni hatýrladýn mý?” Çocuðun gözleri adamýn kalbi olacak ve cevaplayacak: “Hatýrlamaz mýyým?” Çocuk gülümseyerek “Öyleyse unutma” diyecek. Adam rüyasýndan düþünce aklýna geliverecek her þey “Sahi, neyi unutmayacaktým”
Bir gün bir þey olacak. Ýçimizdeki çocuk yeniden eðilecek bize. Tutup kolumuzdan gizli bir sýrrý ifþa eder gibi, terk ettiklerimizin yaný baþýna býrakacak bizi. Bütün dostlarýmýzý orada göreceðiz. Sanki bir sefere çýkar gibi duran insanlarýn yanýna eðilip, nereye gideceklerini keþfe çalýþacaðýz. Dillerindeki kelimeler bize yabancýdýr. Oysa ne kadar da tanýdýktý dün, bugün kulaðýmýza yaban gelen cümleler...
Bir gün bir þey olacak. Ýlk defa karþýlaþtýðýmýz bir tiyatro oyunu gibi deðiþecek sahne, deðiþecek kalpler. “Ýnsanlar ve Soytarýlar” ayýrt edilir olacak. Ýnsan, soytarýnýn elinde oyuncak olmamýþtýr daha. Dur düþünelim, bir çýkýþ var buradan, eminim. Hatta coðrafik bir duyarlýlýðý taþýdýðýmýzý dahi fark edebileceðiz belki de. Adý neydi o ülkenin, unutmak mümkün mü?
Bir gün bir þey olacak, kötülerin kötü olduðu yine anlaþýlacak. Fatih’te, bir çocuk dergisinde bir adam yeniden ýsýnmaya çalýþacak okur mektuplarýyla. Ýçi ýsýnacak ve can gelecek yüzüne. Güzel adamýn þiiriyle bakýnacak etrafýna. Geliþler, gidiþler, tatlý koþturmacalar... Sonra Caðaloðlu’na çýkacak adam. Onunla sohbet edecek, bir de bununla ve bir diðeriyle. Yazýlacak yazýlar, okunacak kitaplar vardýr daha... Daha dergiler çýkacak, daha kitaplar taþýnacak hamal sýrtýnda yayýnevi raflarýna...
Bir gün bir þey olacak. Gülben Ergen’in gözlerinden geri gelecek bir adam. Yeniden ýsýnacak kalbi. Hicret kýrtasiyeden ‘selam’lar taþýracak. Kulislerde bir oyuncu olmanýn zevki yeniden çýkacak. Ekranýn yýlýþýklýðý yeniden yerle bir edilecek “Kanal 900”le. Bir adam kumanda aletini bir kenara býrakýp, kaldýðý yerden devam edecek oyununa. Bir rus generali çýkaracak elbisesini. Elinde tuttuðu gazeteden soytarýlarýn katliam haberini okuyacak. O kadar okuyacak ki, gelecekte unutulmasýn diye kalýnca altýný çizecek.
Bir gün bir þey olacak. Bir öðrenci evinde yeniden demlenecek çaylar. Sabaha kadar süren sohbet yeniden eski kývamýný alacak. Yýlgýnlýklar, ‘bizden adam olmaz’lýklar çekip gidecek. Gelecek için tasarlanan idealler çöp sepetine deðil, zihinlere yerleþecek. Bir genç ayaða kalkýp çevresinde gördüðü münkeri nehyedecek, emri bil marufa çaðýracak herkesi. Bir diðeri içten içe çürüyen toplumun yeniden güçlenebilmesi için neler yapýlmasý lazým geldiðini anlatacak. Cemaatle kýlýnan namaz sohbeti cem edecek. El fatiha dendiðinde dudaklarda bir dua kalacak.
Bir gün bir þey olacak. Nedir o bilmem. Belki baþýmýza bir taþ düþecek belki de uykudan uyanacaðýz. Ama bir þey olacak. Tek hedefi iktidar olmayanlar yeniden gözden geçirecekler kendilerini. Öyle ya, tüm dünya buradan bir diriliþ bekliyor. Öyle kolayca pes etmek yok. Düþünsenize Ýslam coðrafyasý nice acý çekiyor. Cetvelle çizilen sýnýrlardan damlayan kanlar boðmak üzere hepimizi. Birilerinin görevlerini yapmasý gerek. Oyunlar bozulmalý, suskun kalýnmamalý zulme... Kim demiþ uysal koyunum diye...
Ümmetin çektiði ýstýrap yeter. Tüm dünyaya adalet hakim olsun diye çalýþacaðýz. Köy köy, kahve kahve tüm bu anlatýlanlar samimi yüzlere yayýlacak. Yaþlý bir amca elini kaldýracak: “Selam olsun gençler size” Umudu hatýrlattýnýz bize. Ölsek de gam yemeyiz artýk....
Bir gün bir þey olacak. Hep birlikte bu yalancýlarýn adýný yeniden yazacaðýz kara tahtalara. Bugün bel baðladýðýmýz, görüþmek için can attýðýmýz bu sýrtlanlar var ya, bunlar yine ayný izbeliðe koþacaklar. Bu sahtekar kan emiciler, bu karanlýk prensleri yüzlerindeki maskeyi takamaz hale gelecekler. “Bir mümin bir delikten üç defa ýsýrýlmaz” hadisi hatýrlanýnca aydýnlanacak ortalýk. Rotatiflerin döndürdüðü yalanlar bir bir yerine iade edilecek. Ýrtica masallarý anlatanlar gizlemeye çalýþacaklar gerçekleri. Bizler güleceðiz, ortaya çýkan þeklin komikliðine. Ýrtica kadar koca bir yalan olacak hepsi ve bir anda patlayacak.
Bir gün bir þey olacak. Bir tefsirin kapaðý açýlacak. Yeniden aydýnlanacak yüzler. Hz. Peygamber, ashabý konuþulacak. Taif, Medine, Mekke... Mübarek diþin kýrýlýþý yeniden canlanacak hafýzalarda ve biri göstermeden aðlamasýný sürdürecek. Biri bugünde kýrýlan diþleri, sönen ocaklarý hatýrlayacak. Savaþlarýn, katliamlarýn ortasýndaki insanlarýn acýsýný hatýrlayacak biri. Coðrafya bir ders adý olmaktan çýkacak ‘acý ve kardeþ’ olacak.
Bir gün bir þey olacak. Bir adam mahþeri anlatacak, bir avuç ateþ içinde. Bir adam ebabil kuþlarýný anlatacak. Þeytan üssü haber merkezinin yaydýðý yalaný daha yayýlmadan tutacak ve ‘gördüm’ diyecek. Adam þadýrvana yürüyecek, Mescidi Aksa’ya doðru. Merdivenler çýkýlacak yeniden. Bir adamýn baþlattýðý mücadele yürekleri kavuracak. Kardeþ þehirden yükselen feryatlar spor salonlarýnda, konferans merkezlerinde gençlik teþkilatlarýnda parti binalarýnda yanký býulacak. Aliya’nýn adý anýlacak. Aliya unutulmayacak...
Bir gün bir þey olacak. Geri dönüp baktýðýmýzda deðiþmediðimizi dönüþtüðümüzü göreceðiz. Kafka’ya kýzacaðýz. Gregor Samsa’yý ona þikayet edeceðiz. Samsa gülecek halimize. Uluslar arasý mahfillerin elimize sürmeye çalýþtýðý kanýn kardeþlerimize ait olduðunu görüp utanacaðýz. Dün hayýr dediðimiz acýnýn nasýl olup da umursamazlýða dönüþebildiðini konuþacaðýz yine. Bugün önünde eðildiðimiz aþaðýlýk adamlarýn dün bize neler yaptýðýný hatýrlayacaðýz. Hangi oyunun nasýl zavallý aktörü haline getirildiðimizi haykýracak bir çocuk ve ‘kral çýplak’ diyecek.
Bir gün bir þey olacak. Yýllar önce okuduðumuz bir kitabýn sayfalarýný göreceðiz alçak insanlarýn alçak çukurlarý haline gelmiþ sayfalarda. Dil yine zehirli, yine ýsýrmaktadýr. Bizden istedikleri beyanat bellidir, onay vermek ve susmak. Oysa konuþacaksýn, konuþacaðýz, konuþacaklar. Bir gün bir þey olacak ve yeniden konuþmaya baþlayacaðýz. Gözlerimizi kapadýðýmýzda vicdan azabý çekmeyeceðiz. Bir gün bir rüya gördüðümüzde rüyamýza gelen çocuk yeniden gülümseyecek.
Bir gün bir þey olacak, bunu biliyorum....