"Edebiyatın acımasız kuralıdır: Okur, yazarın ölüsüyle dans etmekten daha çok zevk alır." – Edgar Allan Poe"

Atamla Söhbet

yazı resimYZ

Gezdiğin yerlere kesretle bakıp
Seni arayıram, hardasan, harda?
Ayrılık gelbimi yandırıp yakıb.
Sense dönmez oldun, dayandın orda

Kimlere tapşırdın a bahtıkara,
Hayatın dibine atdılar beni.
Kadalı yıllarım mengenesinde
Bin sorgu-suala tutdular beni.

Körpe yaşlarımda anam öyende.
Manalı addımlar ata bilmedim.
Babalı uşağlar atlas geyende
Yamaglı şalvar da tapa bilmedim.

Gözlerim yoldadır, gulağım sesde,
Ekdiyin ağaçlar goşa dayanır.
De kim ağı dedi cenazen üstde
Ahımdan her seher cahan uyanır.

Böyüdüm amansız olsa da dövran,
Anam pallarını karadan biçdi.
Elleri kabarlı, gece-gündüzlü,
Acılı, ağrılı yollardan keçdi.

Dehşetli yıllarım arkada galıb,
İndi durulubdu çaylar, bulaglar.
İnsan müdrikleşib, millet ayılıb
Koynuna sesleyir beni uzaglar.

Açılır seherler, uyanır iller.
Hayat nefesliyem, Oğuz boyuyam.
İşitsin yaşıdlar, bilsin nesiller,
Aziz vatanıma, ben kalben bağlıyam.

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön