• ÝzEdebiyat > Öykü > Aný |
361
|
|
|
|
|
Uzun zamandýr görmemiþtim onu.
Ýki belki üç sene.
Kýzýl düz uzun saçlar , ufak göðüsler ve yarým gülümsemesiyle bana bakýyordu.
|
|
362
|
|
|
|
|
Eðitim öðretim mücadelesi veren bir çocuðun yaþam öyküsü |
|
363
|
|
|
|
|
Yaþamýmda, ilkokulun ve ilkokul öðretmeninin ne kadar önemli olduðunu yazmaya baþladýktan sonra daha iyi anladým.
Bana büyük katkýlarý bulunan öðretmenimin önünde saygý ile eðiliyorum... |
|
364
|
|
|
|
|
Musa bu ne zaman ne yapacaðýný kestirmek zordur. Bazen neþe içinde, bazen Karadeniz de batan gemileri sahiplenir. Ayný dönem ayný okulun iki ayrý bölümünde iki toy taþra öðrencisi... Musa ve ben... Gözümüz açýlmadan elimizde valiz Ankara yollarýndayýz. Kayýt sýrasýnda tanýdým ilk kez onu. Tanýþma o tanýþma, uzun süren bir arkadaþlýðýn ilk adýmlarý bu kayýt sýrasýnda atýldý... |
|
365
|
|
|
|
|
Hayatýn her alanýnda olduðu ibi, öðrencilik yaþamýmýn her karesinde de þanssýzlýk yakamý hiç býrakmadý. |
|
366
|
|
|
|
|
Küçük bir deniz serüveni. |
|
367
|
|
|
|
|
Hayat insana çok þey öðretiyor.. |
|
368
|
|
|
|
|
...çok erken kalkýyorsam hep bunu yaparým zaten; saatleri þaþýrýveririm. Belki bunun nedeni öyle olduðu için deðil, öyle olmasýný istediðim içindir. Ama hayat her zaman insanýn istediði gibi olmuyor... |
|
369
|
|
|
|
|
-Ne biþiriyon aba?
- Mercimekli pilav...
-Aba sen de sanki baþka birþey bilmiyon, her ikigünde bir ayný þeyi biþiriyon,
- E get öte sýracalý, içine düþecan gazanýn,
-Aba madem pilav biþiriyon, bari zamanýnda getirde sufruya, þöyle aðzýmýzýn dadýynan bi yemek yiyek ýsýcak,
- Senin yediðin dayak yetmedi herhal, bi de ben dövmiyeyim þimdi, çekil get baþýmdan, |
|
370
|
|
|
|
|
Ne zaman bir yolculuðun sol tarafýna otursan,
Baktýðýn pencereden bir þeylerin hayatýna girdiðini fark edersin .. |
|
371
|
|
|
|
|
Ýçime sýðdýramadýðým herþeyi, sana anlatýrdým. Þimdi mezarýna anlatmak zorunda kalýyorum... |
|
372
|
|
|
|
|
Aþk denilen o þey yok mu; ah, o aþk! Ona dair birçok þey beynimde cirit atmaya baþlamýþtý. Sýnýfýmdaki kýzlar da bir güzeldi ki! |
|
373
|
|
|
|
|
bizi adeta büyülemiþti sanýrým odada tütsü niyetine kafa yapýcý bir þeyler yakýlýyordu çünkü hoca yerde bu dumana maðruz kalmýyordu ve biz ayakta durduðumuz her saniye içimize çektiðimiz bu tütsü kokusuyla dumaný baþýmýzý döndürüp dilimiz damaðýmýz kuruyordu bizi biraz ayakta beklettikten sonra yere oturttu. Ben hiç konuþmuyordum arkadaþýmla öyle anlaþmýþtýk bu gün için çalýþmýþtýk yani. Saç sakal birbirine girmiþ bir imaj yaratmýþtým bu güne özel. |
|
374
|
|
|
|
|
Sarmaladý yüreðiyle sýmsýkýca kuzusunu, evladým, maralým..diye inledi anacýk.
|
|
375
|
|
|
|
|
Köþe baþýnda karanlýk bir adam belirdi ..
Etraf sessizdi ..
Sokak bomboþtu ..
Ve meydan çöplerin etrafýndaki kedilere kalmýþtý ..
Yaðmur sonrasý aðaçlarýn yapraklarýndan süzülen son damlacýklar olanca gürültüsüyle
Tarihten kalma,çoðu aþýnmýþ parke taþlarýna çarpýyordu son haykýrýþlarýný .. |
|
376
|
|
|
|
|
Doðu'da bir ilçede öðretmenlik yaptýðým yýllarda tanýmýþtým onu... |
|
377
|
|
|
|
|
insan yalnýz olduðu anlarda farkýna varýyor birþeylerin ve bu farkýna vardýðý þeyler çoðu zaman hüzünle dolduruyor insanýn yüreðini.Geceler ise bu farkýna varmanýn en doruk noktasýna ulaþtýrýyor bazen insaný... |
|
378
|
|
|
|
|
Haydarpaþa Garýnýn önünde, iskeleye yakýn bir bankta, elinde yarým simit, yanýnda çantasý, siyah paltolu bir kadýn oturuyor. Gözlerini denizden ayýrmadan Ýstanbul’u dinliyor. Deðil gözlerini kapatmak, kýrpmak bile istemiyor. Herþeyi nakþetmeli belleðine , daha epey bir süre bu resimlerle oyalanacak.
“Sanki karnýmýn üstünden geçiyor vapurlar...Ne çok martý var, ne kadar zarifler, þu minik iskele ne kadar güzel,” diye düþünüyor. |
|
379
|
|
|
|
|
yaz kapýya abandý mý; daha içeri girmezden evvel terler dururdum...çocuðum yani o yýllar. |
|
380
|
|
|
|
|
Bir çocuðun, yaþamýna giren sýpa ile olan iliþkileri. |
|
Anasayfa
