- YAÞAR ÇETINKAYA -
Okunan ve okumak amacýnda olanlar için...
|
|
|
Deli mi Ne?
(Seval Deniz Karahaliloðlu) |
Baþkaldýrý |
| |
 Baþ parmaðýmýn týrnaðýný ile iþaret parmaðýmýnkini birleþtirip,
Toplu iðne baþý kadar deyip göstersem,
Baþým fena halde dertte.
Biliyorum,
Yine sarkýtacaksýn alt dudaðýný deve dudaðý gibi
|
|
|
Açlýkla Terbiye Edilen Bir Ülkede Dilenen Yaþlý Bir Teyze
(Seval Deniz Karahaliloðlu) |
Türkiye |
| |
 Beyaz saçlý yaþlý bir kadýn. Eski elbiselerine karþýn üzerinde eskimeyen bir zarafet ve garip bir naiflik duygusu var. Dirseðine geçirmiþ olduðu ortopedik bastonuna dayanarak bana doðru seslendi. Son derece nazik ama yalvarmayan ve öylesine tanýdýk bir edayla. Mürekkep yaladýðý belli olan temiz Türkçesi ve nazik bir ses tonuyla “Lütfen, bana yardým edebilir misiniz?” dedi. Þaþkýn yüz ifademe bakarak devam etti. “Emekli maaþým 6 Nisan’da bitti. (Üstelik daha 7 Nisan’dayýz) 6 Mayýs’a kadar yiyecek param yok. Tüpüm bitti. Çayý demleyecek sýcak suyum yok.” Þaþkýnlýktan, utançtan, acýdan, üzüntüden donup kaldým.
|
|
|
Hayal Kafesi
(Didem Duruöz) |
Düþler |
| |
 Eski bir þiirimsimi okurken, duygu ve düþüncelerimi farklý bir bakýþ açýsýyla gözden geçirdiðimde aklýmdan geçenleri sizlerle paylaþmak istedim.
Renkler Alemi
Bu renkler aleminde bir gezi.
Belki mutsuz bir kýzýn hayali.
Siyahlar, beyazlar bütün renkleri yok etti.
Yeþil gri ve mavi içimdeki tek özlemdi.
Güzellikler ve çirkinlikler içiçeydi.
Ruhum siyahý seçti.
Griyi paylaþmayý bilemedi.
Oysa istediðim mavi ve yeþildi.
Gözyaþlarýmý serbest býraktým bu gece, bir hayalimi daha kafese týkmanýn þerefine. Artýk o hayal baþka bir evrende yaþýyor dilediðince, gönlünce. Gecikmiþ bir hayale vedayý da gerçekleþtirdim ardýndan. Ben hayallerimi seviyorum, kafesinde bile olsa onlarý sýmsýký kucaklýyorum. Gerçekleþme ihtimali olsa, yaþantýnýn ardýndan belki de bana verdiði mutluluk bir süre sonra ilk günkü etkisini yitirecek.
Hayatýn gerçeklerinin içinde ilk gün yaþattýðý heyecan sönecek. Hayal kýrýklýklarý, yanlýþ anlamalar, baþarýsýzlýklar karþýsýnda kendi deðerinden deðilse de, baþkalarýnýn gözünde etkisini kaybedecek. Oysa þimdi o, en engin yerde; hayal gücümde, zihnimde, yüreðimde. Kimse karýþamaz ona, kimse son veremez onu düþünürken yaþadýðým mutluluða.
Aslýnda hiçbir hayalin kafese týkýlmamasý taraftarýyým. Ancak gerçekler ýþýðýnda düþünüldüðünde, kiþilerin saðlýk problemleri gibi önemli nedenlerle kendi hayatlarýný riske atacaklarý durumlarý gerçek hayatta yaþamaktan kaçýnmalarý gerektiðini düþünüyorum. Ve yansýtma burda devreye giriyor, ben bu yazýdaki karaktere hayalgücünü kullandýrmayý seçtim, hedefi benzer olguya yönlendirmek de baþka bir çözüm olurdu sanýrým. Okuyan herkese çok teþekkür ederim.
|
|
|
Hataya ve Hayata Dair
(Didem) |
Yüzleþme |
| |
 Ünlü yazar Virginia Woolf un tavsiyesine uyarak, her gün içimden geldiði gibi kurallarý, gidiþatý düþünmeden, sadece akýþý hissederek yazý yazacaðým. Antremana bu gün baþladým, ilk yazýmý aþaðýda görebilirsiniz, okuyan herkese, vakit ayýrdýðý için teþekkür ederim.
Bu da birþey; en azýndan, dürüstlüðü, arýyorsun, canýn yandýðýnda geri kaçýyorsun. Acýnýn içindeki güzelliði hissetmelisin, hasret sonunda biten özlem gibi, onun da mükafatý büyük. Haydi ne duruyorsun, bu gün bayram geç kalýyorsun! Barýþ artýk kendinle ve hayatýn kendisiyle, bebekliði geride býrak. Sevimlilik yeterli deðil, bazen itici de olabilir üstelik.
|
|
|
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Eser sahipleri, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý
yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin
izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin
izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin —kýsa alýntý ve tanýtýmlar
dýþýnda— herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.
|
|
