"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

Şiir > Deneysel

üzgün

Sonra...

Ah o tutunulası dallarım. / Ah yokluk gecelerim. / Ölüp

karışık

Diyorum ki

Diyorum ki... sen yürürken şose yolunda salına-salına / Bense bir söğüt ağacı salkım

üzgün

Çocuk

ben babamı severim / babam da beni / babam annemi

karamsar

Paradox

Ne zaman okusam yazdıklarımı, dönemiyorum geriye, bu kadar yeter diye / Yazamıyorum artık

karamsar

Sevilmiyorum

keyfiyen hiç bir şeyin beni sevmediğine, / hatta benimle ilgilerinin bile olmadığına inanıyorum,

üzgün

Gitme

GİTME / …işte…bu saatlerde yoksun… / …seni vurur saatler…yokluğunun belası

Başa Dön