"“Yazmak, çoğu zaman iç sesinizi susturup dış sesin ne kadar aptalca olduğunu dünyaya bağırmaktır.” — Franz Kafka"
"“Yazmak, çoğu zaman iç sesinizi susturup dış sesin ne kadar aptalca olduğunu dünyaya bağırmaktır.” — Franz Kafka"
Aşk şarkıları, en çok da bizim şarkımızı dinliyorum. Birden sözlerin geliyor kulağıma, aşk dolu fısıltıların çınlıyor kulaklarımda... Tatlı bir melodi gibi. Müzik duyulmaz oluyor, sadece senin sesin kalıyor evin içinde. Kaybetmemeye çalışırcasına kulak ka
Anılarımın kayıtsız şartsız sahibisin. İsimlendiremediğim bir renksin. Siyahın asaletini ve matemini harmanlayıp sakladım vedamda. Mavinin bana ait tüm tonlarını çizdim ömür haritana. Kırmızı ateşti, tutuşturdun tutuştum; utangaçlığı emanet ettiğim gecele
Sen de benim nadidem, eşsiz, biricik gülümsün, bir tanem. Seni böyle uzaklardan seveceğim. Erişemeyeceğim uzaklıklardan uzanıp,öpmeye çalışacağım, düşsem bile... Şarkımızı mırıldanacağım uzaklardan.. Ben böyle yanmayı, yanarak uslanmayı seviyorum. Böylece
Aşk da gelincik gibidir. Ayrılık hemen boyun büktürür. Acıyla canlı kalır aşk. Ve insanın görüntüsü, gelinciğin yapraklarını dökmesi gibi solgunlaşır, değişir.
Benim olmayan bir masal kahramanım vardı… Masaldaki gibi öperek uyandırsın istemiyordum! Tam tersi elleriyle gözlerimi kapatsın istiyordum. Gözlerimi kapatsın ve ona yaslanarak uyuyayım. Hem de öyle bir uyku olsun ki bu , sonsuza dek sürsün
İç titreten soğuk ve yine can dostum uzun bir gece
yağmur azgın dalgalar gibi penceremi döverken her damla kirlenmiş şehri ve bedenleri kırklıyor..
Ben "sen'im", sen de "ben'im" derken,
bilmezdik, bir adam çıkar mıydı İkimizden?
Ancak, birleşen yüreklerden, iki yürek çıkmazdı yeniden.
Leyla da sen Mevla da... Ha Davut'un sapanında, ha Câlut'un kafasında... Taş olduktan sonra. Aşk ikiye ayrılırmış, Aşık kaça ayrılır her gece, maddeler halinde yazan var mı? Aşık dilsiz olur şaraptan içmeyince.
Hadi içelim aşık, harabede sessizce...
Çok ağladım diye izlediğim o filmi yine yeni baştan izlemek gibisin.
Senle ilgisi yok bilmelisin
Ben acıyı seviyorum sebebi bu...
Kurulamaz cümlelerin imlasız sokağı… Yalanlardan korkmuş bir kalbin son durağı… Korkulu düşüncelerin kabus olup yağdığı bir gece karanlığı… Dinmek bilmez yağmurların korkusuz, mahrem ıslaklığı…
Aşık insanların Kendilerinden Birşeyler Bulacağı Bir Yazı...
