nostaljik
Avtio Eftelya
Her şeylerini alıp gittiler / Bir, çiçekleri kaldı saksılarda / Bir, uykuda düşleri / Yürekleri birde...
Deneme > Düşler
karamsar
Hasret Serpilmez Umudun Yanına
Hasret serpilmez umudun yanına,bir kere serptin mi kendi kendini eker.Önce toprağı kandırıp sokulur yanıbaşına ve salmaya başlar zehir salgılayan kökünü.O kök salmaya başlayınca anlarsın hasretin toprağa nasıl sımsıkı tutunduğunu,serptiğine pişman olup sökmek istersin umudun yanından.Vurduğun kazmalar,attığın kürek kürek topraklar...
umutlu
Bekleyiş Senfonisi
bir ihtimal peşinde bir ömrü savurmak ne dâhiyane ne de çılgınca… Bir panayır kalabalığında, lunapark sevincindeki çocuk gibi bekledim seni bir elimde elma şekeri, öbür elimde kırmızı uçan balonla…
üzgün
Âh Hiç Bitmesin Horoz Şekerim!..
Ne güzeldi köyümün kirlenmemiş yağmurlarında ıslanmak… Bütün kaygılardan azade, sokaklarda akşama kadar topraklarla hemhal olmak… Sabahın ilk ışıklarıyla uyanıp aydınlığa ‘merhaba’ demek, gönül kapılarını ve göz kapaklarını ardına kadar açarak hayata sımsıkı sarılmak, gökkuşağını hayallere yorgan eylemek… Ne güzeldi, âh ne güzeldi.
üzgün
Bir Ben Ölür Bin Ben Doğar Sabahlarım da
hislerim beynimle vals yaparken yüreğim fikirler üretiyor. üç kişi bile kalabalık kardeşim bu yaşamı sadece aklı olanlar yaşıyor.
duygular ve hisler artık lüxe giriyor
üzgün
Geçen Yıllar
geçmişte bıraktığımız yılların aslında ne kadar önemli olduğu vurgulanmak istenmiştir
olumsuz
Gücü Yok Parmaklarımın İlham Kendini Kaybetmişken
Sadece mutsuz ve yorgunum şimdi
Kendimi dinliyorum...
düşündürücü
Belki de Aşk; Kırılan Cam Parçasının Deri İçinde Kalmasıydı
Cam renksizdir, cam şaffaftır. Cam, bir kafayı yaracak kadar güçlü, bir kadeh tokuşturmasında kırılacak kadar hassastır..
Aynı sen gibi, aynı ben gibi, aynı sizler gibi..
üzgün
yalnızlık fantezisi
ağzım zehir gibiydi.ne zaman tükürüğümü yutacak olsam zehirlenme hissine kapılıyordum...
üzgün
En Sevdiğim Kadın
En sevdiğim kadın, diye başlamak istiyorum bazen. Sola yatık yazmamayı öğretmiştiler bana, kalbimin olduğu yöne eğilmedim o günden beri.
karamsar
Uçuk Pembe
Şarkılar taç yapmıyor artık sevgilinin başına. Çünkü bilmiyor sevgiyi kendini sevdirenler…
Uçuk pembe olmuş dünyanın rengi. Uçan pembe mi, yoksa pembenin düşleri mi gören yok. Bir tren kalkıyor acı çığlıklarla gardan… İçinde pembenin kaçan fırsatları olmalı…
üzgün
Hayal mi, Gerçek mi?
Bana sarılırken avucunda sakladığın minik bıçağı sırtıma saplamasaydın keşke!
karamsar
Beyin Evi
Öyle bir ev düşünün ki, içi tıka basa eşyalarla dolu.
Kat kat elbiseler, gidilmek istenen yer için ayarlanmış ağzı açık bavullar, yere sağlam basmak adına alınan ayakkabılar, güneşin zararlı ışınlarına karşı biriktirilmiş sayısız güneş kremi, sayısız güneş gözlüğü, dört bir yana savrulmuş içilen içki şişeleri, yer;
