Bazý sabahlar güneþ doðmaz
Horozlar bile sessiz kalýr
Ama yine de duyulmam o sessizlikte bile
Kelimelerim yalnýz benim kulaðýma fýsýldanýr
Nereye gideceðini bilmeyen dualar gibi
Ezan bile okunmaz benim þafaðýmda
Çanlar çalmaz benim kubbemde
Ölüler mezara konmaz
Gömülürler benim kalbime
Ve o sabahlarda kafayý yerim
Kahvaltý niyetine
Hem de kargalardan çok daha önce
Hiçbir çalar saat beni uyandýramaz
Bir inek dolusu sýcak sütün uyutamadýðý gibi
Bazen günlerim bitmez
Sabahýmýn olmadýðý gibi
Aman sabahlar olmasýn demesem de
Aðarmak bilmez gökyüzünün rengi
Ama hasta da deðilim ki sabahý bekleyim
Beklemem hiç
Çünkü gelmeyeceðini adým gibi bilirim