Eðer unutulmuþken unutamýyorsan,
Eðer sevmiþken sevilemiyorsan,
Eðer üzülürken gülünüyorsan,
Boþver dostum kavga et aþkla.

Senin sevdiðin gibi kimse sevmedi onu,
Senin gibi kimse bilemedi deðerini,
Ve þimdi senin gibi kimse üzülmüyor...
Hala arkadaþmýsýn aþkla ha?

Bu akþam neden buradasýn, meyhanede...
Neden hiçbir muhabbet ve beþinci biranda daðlamadý hüznünü
Neden sürekli aklýnda birsürü anlamsýz düþünce...
Hepsi onun yüzünden iþte. Hala dostmusunuz...

Kendinle baþbaþa kaldýðýn düþündüðün tek þey.
Yataða yatýp biraz huzur dilendiðinde uykudan,
Sana sýrt çeviren huzuru kim baþtan çýkarttý ha?
Hala güveniyormusun ona... Aþka?

Güneþin güzelliðini,
Baharýn enerjisini,
Rüzgarýn sevecenliðini alýp götüren kim?
O. Halamý soðumadýn...

Sabah kalktýðýnda kalbindeki deli çarpýntý
Yolda iki aþýk gördüðünde ki burukluðun
Aklýna her hüzün geldiðinde ardýndan gelen tek düþünce
Halamý nefret etmedin aþktan...

Gözlerindeki yaþýn, saçýndaki akýn,
Alnýndaki çizginin, ruhundaki sesin,
Aklýndaki o'nun, kalbindeki buzun,
Sebebi o dostum unut o'nu...